#Policy

A previous post made it clear that a 15-minute city ideally consists of a 5-minute walking zone, a 15-minute walking zone, also a 5-minute cycling zone and a the 15-minute cycling zone. These three types of neighbourhoods and districts should be developed in conjunction, with employment accessibility also playing an important role.
 
In the plans for 15-minute cities in many places around the world, these types of zones intertwine, and often it is not even clear which type of zone is meant.  In Paris too, I miss clear choices in this regard.
 
The city of Melbourne aims to give a local lifestyle a dominant place among all residents. Therefore, everyone should live within at most 10 minutes' walking distance to and from all daily amenities.  For this reason, it is referred to as a 20-minute city, whereas in most examples of a 15-minute city, such as Paris, it is only about <strong>the round trip</strong>. The policy in Melbourne has received strong support from the health sector, which highlights the negative effects of traffic and air pollution.
 
In Vancouver, there is talk of a 5-minute city. The idea is for neighbourhoods to become more distinct parts of the city. Each neighbourhood should have several locally owned shops as well as public facilities such as parks, schools, community centres, childcare and libraries. High on the agenda is the push for greater diversity of residents and housing types. Especially in inner-city neighbourhoods, this is accompanied by high densities and high-rise buildings. Confronting this idea with reality yields a pattern of about 120 such geographical units (see map above).
 
Many other cities picked up the idea of the 15-minute city.  Among them: Barcelona, London, Milan, Ottawa, Detroit and Portland. The organisation of world cities C40 (now consisting of 96 cities) elevated the idea to the main policy goal in the post-Covid period.
 
All these cities advocate a reversal of mainstream urbanisation policies. In recent decades, many billions have been invested in building roads with the aim of improving accessibility. This means increasing the distance you can travel in a given time. As a result, facilities were scaled up and concentrated in increasingly distant places. This in turn led to increased congestion that negated improvements in accessibility. The response was further expansion of the road network.  This phenomenon is known as the 'mobility trap' or the Marchetti constant.
 
Instead of increasing accessibility, the 15-minute city aims to expand the number of urban functions you can access within a certain amount of time. This includes employment opportunities. The possibility of working from home has reduced the relevance of the distance between home and workplace. In contrast, the importance of a pleasant living environment has increased. A modified version of the 15-minute city, the 'walkable city' then throws high hopes. That, among other things, is the subject of my next post.

Due to a long stay in the hospital, I was unable to post my columns. I also cannot guarantee their continuity in the near future, but I will do my best... 

In my previous post, I emphasised that urban densification should be coordinated with other claims on space. These are: expanding blue-green infrastructure and the desire to combine living and working. I am also thinking of urban horticulture. It is therefore unlikely that all the necessary housing in the Netherlands - mentioned is a number of one million housing units - can be realised in the existing built-up area. Expansion into rural areas is then inevitable and makes it possible to improve the quality of these rural areas. Densification of the many villages and small towns in our country enable to approach them from the '15-minute principle' as well. Villages should thereby become large enough to support at least a small supermarket, primary school and health centre, but also to accommodate small businesses. A fast and frequent public transport-connection to a city, to other villages and to a railway station in the vicinity is important.
 
A thorny issue is the quality of nature in the rural area. Unfortunately, it is in bad shape. A considerable part of the rural area consists of grass plots with large-scale agro-industrial use and arable land on which cattle feed is grown. Half of the Netherlands is for cows, which, incidentally, are mostly in stalls. Restoring nature in the area that is predominantly characterised by large-scale livestock farming, is an essential task for the coming decades.
 
The development of sufficiently dense built-up areas both in cities and villages and the development of new nature around and within those cities and villages is a beckoning prospect. This can be done by applying the idea of 'scheggen' in and around medium-sized and large cities. These are green zones that penetrate deep into the urban area. New residential and work locations can then join the already built-up area, preferably along existing railway lines and (fast) bus connections. These neighbourhoods can be built in their entirety with movement on foot and by bicycle as a starting point. The centre is a small densely built-up central part, where the desired amenities can be found.
 
In terms of nature development, depending on the possibilities of the soil, I am thinking of the development of forest and heath areas and lush grasslands, combined with extensive livestock farming, small-scale cultivation of agricultural and horticultural products for the benefit of nearby city, water features with a sponge function with partly recreational use, and a network of footpaths and cycle paths. Picture above: nature development and stream restoration (Photo: Bob Luijks) 

Below you can link to my free downloadable e-book: 25 Building blocks to create better streets, neighborhoods and cities

Hallo allemaal, Fijne woensdag, 😀 (English below)

Wij willen graag begrijpen en leren oof participatie in de gebouwde omgeving de moeite waard is en welke uitdagingen je daarbij bent tegengekomen.

Vul deze enquête van 30 seconden (max. 1 minuut) in en kijk wat andere professionals ervaren.

Cheers,

Playground Team

www.plgrnd.city

----------------

Hello all, Happy Wednesday, 😀

We would like to understand and learn if participation in the built environment is worth it and what challenges you have experienced with it.

Please complete this 30-second (max 1 minute) survey and see what other professionals experience.

Cheers,

Playground Team
www.plgrnd.city

Last month designers FABRICations, Studio To Create and Inbo the question: “How can drones create a more livable Amsterdam?” The teams developed near-future design scenarios were emergency response and delivery of goods (and people) would impact project areas the Western Port Area, Amsterdam Zuidoost, and RAI Amsterdam. Project partners Arcam and the Amsterdam Drone Lab invite you to the “Urban Sky Lab” expo which kicks off with an actual drone flying from Marineterrein to the ARCAM building to open the expo. Curious about the design proposals? or how this new low altitude airspace above our city will work? Join us!

Title: Opening Exhibition Amsterdam Urban Sky Lab
Date: Thursday, March 28, 2024
Time: walk-in from 5 p.m. – end around 7 p.m.
Location: Arcam
Address: Prins Hendrikkade 600
Sign up for the opening: https://forms.gle/GTNfDBNdUfqA2fhJ6

Tijdens de Staat van het Internet 2024 steekt Waag Futurelab samen met de Gemeente Amsterdam en de OBA de peilstok in het internet. Met dit jaar: Kim van Sparrentak, lid van het Europees Parlement voor GroenLinks en nauw betrokken bij Europese regelgeving ter beteugeling van Big Tech.

Kim van Sparrentak over Europa en grip op technologie

Bij de Staat van het Internet steekt Waag jaarlijks de peilstok in het internet. De lezing wordt tijdens dit Europees verkiezingsjaar gegeven door Kim van Sparrentak, lid van het Europees Parlement. Hier was ze onder meer betrokken bij de AI Act, het initiatiefvoorstel over ‘verslavend ontwerp van online diensten’ en maakt ze zich hard voor het terugdringen van de macht van Big Tech door de ontwikkeling van wet- en regelgeving.

Europa worstelt met het grip krijgen op grote sociale mediabedrijven die dicteren hoe onze digitale publieke ruimte eruitziet en gebruikt wordt. Via een aantal ingrijpende Europese wetten is er afgelopen jaren geprobeerd de macht van Big Tech terug te dringen en grip van Europeanen op hun digitale leven te vergroten. Welke impact hebben deze gehad? Welke vrijheden zijn er gewaarborgd? En wat merken inwoners van Europa concreet van wetgeving als de GDPR (AVG), Digital Service Act, Digital Market Act of AI act?

Over Kim van Sparrentak

Kim van Sparrentak Kim studeerde Politicologie en Urban Environmental Management en was tijdens haar studie actief als duovoorzitter bij DWARS Amsterdam. Na haar studie werkte ze als onderzoeker en als campaigner bij Milieudefensie en WISE, en als duovoorzitter voor de Jonge Groenen (FYEG). Daar vertegenwoordigde ze meer dan 10.000 groene jongeren in Europa. Kim is sinds 2019 Europarlementariër voor GroenLinks.

30 jaar Waag Futurelab & grip op technologie

Dit jaar bestaat Waag Futurelab 30 jaar. Van het eerste ‘sociale medium’ De Digitale Stad, toegankelijk voor een breed publiek, via het ontwerpen van een duurzame modulaire Fairphone, of de eerste opleiding voor Biohackers in Europa, tot aan een advies aan de staatsecretaris voor Digitale Zaken en een burgermeetnetwerk in Noord-Holland: al 30 jaar werkt Waag aan grip op technologie voor iedereen. Die grip op technologie staat dit jubileumjaar centraal, in onze verhalen en in onze programmering. 

Geld zou geen belemmering moeten zijn om te leren over manieren om ons internet te verbeteren. Als de toegangsprijs je verhindert aanwezig te zijn, stuur dan een e-mail naar tanja@waag.org, zodat we ervoor kunnen zorgen dat je De Staat van het Internet kunt bijwonen.

De Staat van het Internet 2024 wordt georganiseerd door Waag Futurelab, de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) en de Gemeente Amsterdam.
<em>Mediapartner van de Staat van het Internet is: De Groene Amsterdammer.* 

The air space above our city is about change. Drones will soon have a profound impact on our collective future - Last year alone, the city of Amsterdam detected over 43,000 low-altitude flights over our parks, squares, and waterfronts. As this trend continues to grow year-after-year, how can we repurpose drones to create a more sustainable and livable city?

This Thursday & Friday (15-16 Feb.) we are hosting the Urban Sky Lab together with Arcam and the Amsterdam Drone Lab. For this unique event we have invited Studio To Create, INBO, and FABRICations into a two-day sprint to design a future with drones for the Western Docklands, Amsterdam Zuidoost (Amsterdamse Poort area) and RAI Amsterdam.

You are welcome to attend the presentations of the preliminary results at Hotel Casa Amsterdam on Friday afternoon 16 February.

Hoe zorg je voor minder juridische discussies met je Functionaris gegevensbescherming?

Tijdens een van de City Deal bijeenkomsten bespraken we de juridische knelpunten rondom gegevensuitwisseling in het sociaal domein. Aan bod kwam dat er vaak gevoeld wordt dat er weinig mag en kan én dat het ook nog eens per gemeente verschilt hoe er met wet en regelgeving wordt omgegaan. De beeldvorming is dat Functionarissen gegevensbescherming en privacy officers nogal verschillend aankijken tegen gegevensdeling. Zo zouden er “rekkelijken” en “preciezen” zijn. Is dat inderdaad zo? En welke criteria criteria wegen het zwaarst? Daarover willen we graag met je in gesprek.

Voor de Staat van de Uitvoering aanleiding om praktijkonderzoek te doen naar de  besluitvorming over gegevensuitwisseling binnen de publieke dienstverlening. Hiervoor is AI-bureau Councyl gevraagd om een keuze-experiment op te zetten waarbij FGs, privacy officers en juridisch adviseurs verschillende scenario’s zijn voorgelegd. Doel is om meer inzicht te krijgen in de afwegingen FG’s, privacy officers en juridisch adviseurs maken in hun advies over het delen van gegevens.

Wij  (Staat van de Uitvoering en de City Deal ‘Slim Maatwerk’) nodigen je van harte uit voor een interactieve sessie waarin de resultaten van het onderzoek worden gepresenteerd en we dieper ingaan op de dilemma’s die spelen bij gegevensuitwisseling in de publieke sector. De inzichten uit het traject worden gebruikt voor de volgende rapportage van de Staat van de Uitvoering dat medio juni aangeboden wordt aan de Tweede Kamer.

______________________________________________________________
Datum en tijd: 6 maart 2024- 15.00 – 17.00 uur
Locatie: Paulus Borstraat 41, Amersfoort

Meld je hieronder aan:

Wat is de impact van (platform)technologie op de overheid van de toekomst en haar rol in de (door o.a. technologie) veranderende samenleving? Wil jij de toekomst tastbaar en beeldend maken en meedoen met een groeiende beweging van jonge (t/m 35 jaar) visionairen, denkers en doeners?
Doe dan mee aan de toekomstverkenning publieke platformen georganiseerd door FUTUR en Provincie Zuid-Holland en ondersteund door Scape Agency.

Vanuit verschillende thematische invalshoeken gaan we hiermee aan de slag in groepen van ongeveer 10 jonge professionals vanuit verschillende organisaties (Publiek, privaat en kennis). Een beschrijving van de eerste thema’s vind je hieronder:

Thema's
- Circulair 2050 - De ambitie om in 2050 niet alleen klimaatneutraal, maar ook nog eens onze economie 100% circulair in te richten, vergt een omslag in denken en doen. Hoe buigen we lineaire ketens rond? Waar beginnen we? En cruciaal: welke rol speelt het publieke platform in deze transitie?
- Zicht op maatschappelijke vraagstukken met data – Data is onmisbaar voor het oplossen van maatschappelijke vraagstukken. Hoe zetten we data verantwoord in voor het benutten van deze kansen?
-Digitale Waterschappen – Bestuurt AI in 2050 het waterbeheer, of wordt water juist lokaal beheert?
-Ambtenaar van de toekomst – Als steeds meer taken worden overgenomen door (platform)technologie, wat is dan de rol van de ambtenaar van de toekomst en welke vaardigheden worden gevraagd?
- Participatie – hoe kan de overheid betrokkenheid van inwoners, bedrijven en maatschappelijke organisaties vormgeven bij beleid en besluitvorming?
- Uitvoering van de toekomst – De meeste publieke dienstverleners leveren een stand van de uitvoering aan. Hoe moet de uitvoering en publieke dienstverlening van de toekomst worden vormgegeven?
- Online leefwereld van jongeren – Welke publieke waarden moeten vooropstaan op social media, hoe ziet een dergelijk platform eruit en welke digitale vaardigheden van jongeren zijn cruciaal?
- Tomorrows Governance – hoe verandert de rol, organisatie en wijze van samenwerken van de overheid?
- Mobiliteit en Brede Welvaart - Wat is de impact van (platform)technologie op de bijdrage van mobiliteit aan de brede welvaart van mensen door de bereikbaarheid van banen, voorzieningen en sociale contacten in de stad, en de regio?
- Sociaal Domein – Hoe kan platformtechnologie bijdragen aan de complexe problemen in het sociaal domein? Hoe ga je toe naar een overheid die er voor de inwoner is, in plaats van de inwoner van het kastje naar de muur stuurt.
- Ethiek

Zijn een van die thema's iets voor jou? Meld je dan aan via: https://kennislab.typeform.com/to/MRNbvgIl

Wat betekent meedoen?
- Je sluit je aan bij een themagroep. En doet mee in de voorbereiding, dus het verzamelen van voorbeeldcases uit eigen werk, rapporten, studies, literatuur, films enz.
- Je doet op 13 februari mee met de visiedag (09:00 - 13:00), en bij voorkeur ook de aansluitende verbeeldingsdialoog in het Provinciehuis van de Provincie Zuid-Holland in den haag. Op deze dag werken de themagroepen met ondersteuning van ontwerpers en kunstenaars hun toekomstbeeld uit.
Je bent in maart beschikbaar voor 1 digitale of fysieke sessie voor de verdere uitwerking van het toekomstbeeld.
- Je bent op 4 april aanwezig (vermoedelijk enkel de middag) bij het slotevent ‘publieke platformen’ georganiseerd door de provincie Zuid-Holland in het provinciehuis. Op 4 april ‘exposeren’ de groepen hun toekomstbeeld aan een breder publiek, en wordt er op verschillende manier een dialoog georganiseerd tussen bezoekers, experts en bestuurders.
- Je vergroot je netwerk, je doet inspiratie op voor de vraagstukken waar jij dagelijks mee bezig bent en je hebt vooral plezier.

Wat is de impact van (platform)technologie op de overheid van de toekomst en haar rol in de (door o.a. technologie) veranderende samenleving?

Wil jij de toekomst tastbaar en beeldend maken en meedoen met een groeiende beweging van jonge (t/m 35) visionairen, denkers en doeners?
Doe dan mee aan de toekomstverkenning publieke platformen georganiseerd door FUTUR en Provincie Zuid-Holland en ondersteund door Scape Agency.

Vanuit verschillende thematische invalshoeken gaan we hiermee aan de slag. Het streven is dat iedere groep bestaat uit een groep van 10 jonge professionals vanuit verschillende organisaties (publiek, privaat en kennis).

De thema's zijn:

• Circulair 2050 - De ambitie om in 2050 niet alleen klimaatneutraal, maar ook nog eens onze economie 100% circulair in te richten, vergt een omslag in denken en doen. Hoe buigen we lineaire ketens rond? Waar beginnen we? En cruciaal: welke rol speelt het publieke platform in deze transitie?
• Zicht op maatschappelijke vraagstukken met data – Data is onmisbaar voor het oplossen van maatschappelijke vraagstukken. Hoe zetten we data verantwoord in voor het benutten van deze kansen?
• Digitale Waterschappen – Bestuurt AI in 2050 het waterbeheer, of wordt water juist lokaal beheert?
• Ambtenaar van de toekomst – Als steeds meer taken worden overgenomen door (platform)technologie, wat is dan de rol van de ambtenaar van de toekomst en welke vaardigheden worden gevraagd?
• Participatie – hoe kan de overheid betrokkenheid van inwoners, bedrijven en maatschappelijke organisaties vormgeven bij beleid en besluitvorming?
• Uitvoering van de toekomst – De meeste publieke dienstverleners leveren een stand van de uitvoering aan. Hoe moet de uitvoering en publieke dienstverlening van de toekomst worden vormgegeven?
• Online leefwereld van jongeren – Welke publieke waarden moeten vooropstaan op social media, hoe ziet een dergelijk platform eruit en welke digitale vaardigheden van jongeren zijn cruciaal?
• Tomorrows Governance – hoe verandert de rol, organisatie en wijze van samenwerken van de overheid?
• Mobiliteit en Brede Welvaart - Wat is de impact van (platform)technologie op de bijdrage van mobiliteit aan de brede welvaart van mensen door de bereikbaarheid van banen, voorzieningen en sociale contacten in de stad, en de regio?
• Sociaal Domein – Hoe draagt platformtechnologie bij aan de complexe oplossingen in het sociaal domein? Hoe zorg je er voor dat de inwoner direct geholpen wordt, in plaats van het kastje naar de muur wordt gestuurd?
• Ethiek

Wat betekent meedoen?

• Je sluit je aan bij een themagroep. En doet mee in de voorbereiding = het verzamelen van voorbeeldcases uit eigen werk, rapporten, studies, literatuur, films enz.
• Je doet op 13 februari mee met de visiedag (09:00 - 13:00), en bij voorkeur ook de aansluitende verbeeldingsdialoog in het Provinciehuis van de Provincie Zuid-Holland in den haag. Op deze dag werken de themagroepen met ondersteuning van ontwerpers en kunstenaars hun toekomstbeeld uit.
• Je bent in maart beschikbaar voor 1 digitale of fysieke sessie voor de verdere uitwerking van het toekomstbeeld.
• Je bent op 4 april aanwezig (vermoedelijk enkel de middag) bij het slotevent ‘publieke platformen’ georganiseerd door de provincie Zuid-Holland in het provinciehuis. Op 4 april ‘exposeren’ de groepen hun toekomstbeeld aan een breder publiek, en wordt er op verschillende manier een dialoog georganiseerd tussen bezoekers, experts en bestuurders.
• Je vergroot je netwerk, je doet inspiratie op voor de vraagstukken waar jij dagelijks mee bezig bent en je hebt vooral plezier.

Doe je mee? Meld je dan hier aan: https://kennislab.typeform.com/to/MRNbvgIl

Hoe zorg je voor minder juridische discussies met je functionaris gegevensbescherming?

Tijdens een van de City Deal 'Slim Maatwerk' bijeenkomsten bespraken we de juridische knelpunten rondom gegevensuitwisseling in het sociaal domein. Aan bod kwam dat er vaak gevoeld wordt dat er weinig mag en kan én dat het ook nog eens per gemeente verschilt hoe er met wet en regelgeving wordt omgegaan. Daarom is er samen met de Staat van de Uitvoering een traject gestart rondom het maken van een ondersteunend beslismodel over privacy/avg dilemma’s.

Op 8 februari praten we jullie hierover graag bij en horen we ook graag jullie input!
__________________________________________________________
Datum: 8 februari 2024
Locatie: Hooistraat 3a – 2514 BM Den Haag

Meld je hieronder aan:

Van scanauto’s tot  beveiligingscamera’s, in stadsontwikkeling wordt computer vision technologie op allerlei manieren ingezet in de openbare ruimte. Het inzetten van zulke technologie leidt tot allerlei uitdagingen op gebied van het inbouwen van publieke waarden. Neem bijvoorbeeld de scanauto, deze wordt vooral ingezet om parkeerovertredingen te detecteren. Technisch gezien is het ook mogelijk om andere dingen te 'scannen', zoals zwerfafval, kadebelasting of groepsvorming. Maar willen we dat wel? 

Wanneer de gemeente besluit om computer vision technologie in te zetten, gaat dat vaak via een aanbestedingsproces. De gemeente publiceert een opdracht waar organisaties en bedrijven zich kunnen inschrijven. Waag heeft het aanbestedingsproces in kaart gebracht en onderzoekt op welke momenten burgers betrokken kunnen worden. Tijdens deze workshop delen we de eerste inzichten en gaan we samen met de deelnemers op zoek naar best practices, tips en tools voor het vergroten van de maatschappelijke waarde van aanbestedingen. Denk jij ook mee? 

Dear Amsterdam Smart City Managers and Members,

As a member of your digital platform, I would like to sincerely thank you for the insightful emails and contents you provide to members like myself throughout the year.

I am delighted to share with you my latest published article, "Guidelines for a participatory Smart City model to address Amazon’s urban environmental problems," featured in the December 12, 2023 issue of PeerJ Computer Science.
The article can be fully accessed and cited at:
da Silva JG. 2023. Guidelines for a participatory Smart City model to address Amazon’s urban environmental problems. PeerJ Computer Science 9:e1694 https://doi.org/10.7717/peerj-cs.1694

I welcome you to read my publication and share it with fellow members who may find the digital solutions for the Amazon region useful. Please let me know if you have any feedback or ideas to advance this work.

Sincerely (敬具)
Prof. Jonas Gomes ( 博士ジョナス・ゴメス)
www.jgsilva.org
UFAM/FT Industrial Engineering Department (Manaus-Amazon-Brazil)
The University of Manchester/MIOIR/SCI/AMBS Research Visitor 2020/2023

𝗥𝗲𝘀𝗽𝗼𝗻𝘀𝗶𝗯𝗹𝗲 𝗨𝗿𝗯𝗮𝗻 𝗦𝗲𝗻𝘀𝗶𝗻𝗴 
In this workshop, Tom van Arman will guide you through some concrete citizen-by-design applications, toolkits and techniques to keep your smart city projects safe, insightful and inclusive to all. In this hands-on workshop, we will examine the Scan-Car. What is its purpose? What what does it do today? What can it do tomorrow? Teams will collaborate and speculate how the Scan Car can fit a citizen-centric future city. More info here

The workshop is organized by the HvA 𝙃𝙪𝙢𝙖𝙣 𝙑𝙖𝙡𝙪𝙚𝙨 𝙛𝙤𝙧 𝙎𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙧 𝘾𝙞𝙩𝙞𝙚𝙨 research team. Human Values for Smarter Cities is a 4 year research project on how to make smart city technology understandable and contestable through civic participation.

The workshop is hosted by 𝗧𝗛/𝗡𝗚𝗦 𝟮𝟬𝟮𝟯 on 𝗗𝗲𝗰 𝟭𝟱𝘁𝗵 at Het Nieuwe Instituut. This year's theme: ‘𝗨𝗻/𝗻𝘁𝗲𝗻𝗱𝗲𝗱 𝗰𝗼𝗻𝘀𝗲𝗾𝘂𝗲𝗻𝗰𝗲𝘀’, explores and promotes the development of fair, responsible, and human-centric technologies for the #IoT and beyond. The event is organized by ThingsCon and powered by CLICKNL.

𝗥𝗲𝗴𝗶𝘀𝘁𝗲𝗿 here 𝗳𝗼𝗿 𝗧𝗛/𝗡𝗚𝗦 𝟮𝟬𝟮𝟯 𝗮𝗻𝗱 𝘄𝗲 𝗹𝗼𝗼𝗸 𝗳𝗼𝗿𝘄𝗮𝗿𝗱 𝘁𝗼 𝘀𝗲𝗲𝗶𝗻𝗴 𝘆𝗼𝘂 𝘁𝗵𝗲𝗿𝗲!

𝗥𝗲𝗽𝗮𝗶𝗿𝗶𝗻𝗴 𝘂𝗻𝗶𝗻𝘁𝗲𝗻𝗱𝗲𝗱/𝘂𝗻𝘄𝗮𝗻𝘁𝗲𝗱 𝗰𝗼𝗻𝘀𝗲𝗾𝘂𝗲𝗻𝗰𝗲𝘀 𝗼𝗳 𝗲𝘅𝗶𝘀𝘁𝗶𝗻𝗴 𝗦𝗺𝗮𝗿𝘁 𝗖𝗶𝘁𝘆 𝗧𝗲𝗰𝗵𝗻𝗼𝗹𝗼𝗴𝗶𝗲𝘀
In this workshop we will look at unwanted consequences, based on two existing urban technologies: a parking scan car service and an online reporting platform for local issues. We will use a canvas and our imagination to work on recommendations to repair the existing systems and/ or structures where these consequences originated. Hosted by Mike de Kreek
More info here

The workshop is organized by the HvA 𝙃𝙪𝙢𝙖𝙣 𝙑𝙖𝙡𝙪𝙚𝙨 𝙛𝙤𝙧 𝙎𝙢𝙖𝙧𝙩𝙚𝙧 𝘾𝙞𝙩𝙞𝙚𝙨 research team. Human Values for Smarter Cities is a 4 year research project on how to make smart city technology understandable and contestable through civic participation.

The workshop is hosted by 𝗧𝗛/𝗡𝗚𝗦 𝟮𝟬𝟮𝟯 on 𝗗𝗲𝗰 𝟭𝟱𝘁𝗵 at Het Nieuwe Instituut. This year's theme: ‘𝗨𝗻/𝗻𝘁𝗲𝗻𝗱𝗲𝗱 𝗰𝗼𝗻𝘀𝗲𝗾𝘂𝗲𝗻𝗰𝗲𝘀’, explores and promotes the development of fair, responsible, and human-centric technologies for the #IoT and beyond. The event is organized by ThingsCon and powered by CLICKNL.

𝗥𝗲𝗴𝗶𝘀𝘁𝗲𝗿 here 𝗳𝗼𝗿 𝗧𝗛/𝗡𝗚𝗦 𝟮𝟬𝟮𝟯 𝗮𝗻𝗱 𝘄𝗲 𝗹𝗼𝗼𝗸 𝗳𝗼𝗿𝘄𝗮𝗿𝗱 𝘁𝗼 𝘀𝗲𝗲𝗶𝗻𝗴 𝘆𝗼𝘂 𝘁𝗵𝗲𝗿𝗲!

Zie digitale tweelingen niet als dé oplossing voor maatschappelijke vraagstukken die in gebieden spelen. Data en modellen belichten namelijk slechts een deel van de werkelijkheid. Bij ruimtelijke opgaven, zoals het woningtekort, de energietransitie en natuurherstel, gaat het om het gesprek om te komen tot een gedeelde werkelijkheid. Zorg dat digitalisering hierbij een constructieve rol speelt.

Op de grens van Brabant en Limburg ligt de Peel. Daar komen onder grote tijdsdruk verschillende opgaven samen: transitie van de landbouw, omslag naar hernieuwbare energie inclusief netverzwaringen, woningtekort, verdroging van de Peel en de mogelijke heropening van de vliegbasis Vredepeel. Het maken van die ruimtelijke puzzel vergt samenwerking tussen twintig gemeenten, drie waterschappen, twee provincies, diverse departementen en tal van bedrijven, maatschappelijke organisaties en burgers. Daarnaast vraagt die puzzel een integrale afweging: ingrepen voor de ene opgave kunnen immers vergaande gevolgen hebben voor andere opgaven.

Voor de digitale tweeling is echter geen vraagstuk te complex, schreef Microsoft in een artikel op Ibestuur. Het bedrijf werkt zelfs aan een digitale tweeling van de aarde, met de ambitie om deze beter te besturen voor mens en natuur. Tijdens een conferentie over slimme steden in Barcelona viel de sterke aantrekkingskracht van de digitale tweeling voor beleidsmakers en bestuurders op. ‘Doe mij ook maar zo’n digitale tweeling’ leek de dominante gedachte te zijn. De talrijke pilots en experimenten met digitale tweelingen in het ruimtelijk domein onderstrepen dit.

Hype?

Er lijkt sprake van een ‘hype’: digitale tweelingen als panacee voor gebiedsontwikkeling. Deze ‘hype’ hangt samen met de toenemende hoeveelheid en beschikbaarheid van (real-time) data over onze leefomgeving, zoals lucht-, grond- en waterkwaliteit en energieverbruik. Dit is mede het gevolg van het beter en goedkoper worden van monitoringstechnieken, zoals slimme meters in huis en allerlei soorten sensoren op straat, in drones en satellieten. Daarnaast stimuleert en verplicht de aankomende Omgevingswet het gebruik van data.

Partijen gebruiken verschillende definities voor de digitale tweeling. Doorgaans verwijst de term ‘digitale tweeling’ naar het idee dat een fysieke en virtuele ‘tweeling’ met elkaar in verbinding staan door de uitwisseling van data en informatie. Data over de fysieke wereld voeden de virtuele tweeling en inzichten daaruit kunnen weer worden gebruikt om te interveniëren in de fysieke wereld. Dat helpt bij het maken van allerlei producten – van de bouw van de Boekelose brug tot de BMW fabriek – en het verbeteren van bedrijfsprocessen, zoals het onderhoud en beperking van de CO2-uitstoot van de Airbus.

Hierdoor geïnspireerd, zien veel beleidsmakers en bestuurders de digitale tweeling als een belangrijk middel om besluitvorming – van beleidsvoorbereiding tot implementatie – te verbeteren door de gevolgen van keuzes te simuleren en te visualiseren. In het domein van politiek en bestuur is de digitale tweeling dus meer dan een technologische innovatie; het is een democratische innovatie. Dit roept de vraag op: hoe kan een digitale tweeling de besluitvorming daadwerkelijk verbeteren?

Er bestaat geen eenduidige werkelijkheid

Dat kan door de variëteit en veelzijdigheid van een gebied te erkennen. Een gebied is nooit één monolithische werkelijkheid; er spelen vaak duizend-en-een belangen en processen tegelijk. Toch is zo’n eenduidige werkelijkheid wel precies wat een digitale tweeling suggereert. En daarin schuilt zowel de kracht als het risico van dit instrument. Kracht, omdat het zorgt voor een basis voor een gesprek. En een goed gesprek is de basis voor goede besluitvorming. Risico, omdat zo’n eenduidige werkelijkheid ons kan doen vergeten dat de digitale tweeling selectief is. Hij laat slechts een beperkt aantal variabelen zien. Bovendien, datgene wat subjectief of lastiger meetbaar is, bijvoorbeeld de betekenis van een gebied voor haar inwoners, kunnen we gemakkelijk over het hoofd zien. Terwijl een democratisch proces juist ook voor die zachte waarden aandacht behoort te hebben.

Gesprekspartner

Beschouw een digitale tweeling dus niet als de gedeelde werkelijkheid zelf, maar als gesprekspartner in een breder democratisch proces. Daarbij is ook transparantie van belang over welke data wel aanwezig zijn en welke niet. En over welke modellen gebruikt worden en de aannames die daarbij gemaakt worden. Zo laat de maatschappelijke aandacht voor bijvoorbeeld de stikstofmodellen van het RIVM zien dat data en modellen niet neutraal zijn en ook niet apolitiek, ook al worden ze soms wel zo gepresenteerd. Data, modellen en algoritmes hebben namelijk invloed op hoe we problemen definiëren en begrijpen, wie daarbij betrokken worden en hoe we vervolgens handelen. Of toegepast op besluitvorming: ze bepalen welke maatschappelijke opgaven wel en niet worden opgepakt en hoe en wie wel of niet mee mag praten en beslissen.

Praktijkcases?

Dit artikel is een weergave van een aantal eerste inzichten in een project van het Rathenau Instituut naar de wijze waarop digitale tweelingen kunnen bijdragen aan besluitvorming over gebiedsontwikkeling. Hierin heeft het Rathenau samengewerkt met de Provincie Noord-Holland. Voor het vervolg van dit project is het instituut op zoek naar interessante praktijkcases.

De digitale tweeling als gesprekspartner dus. Hoe doe je dat op een verantwoorde manier? Wie kan hier praktijkcases van laten zien?

Dit artikel is geschreven door Romy Dekker (Rathenau Instituut), Paul Strijp (Provincie Noord-Holland) Allerd Nanninga (Rathenau Instituut) en Rinie van Est (Rathenau Instituut) en gepubliceerd op iBestuur. De auteurs danken Brian de Vogel, Henk Scholten, Arny Plomp, Herman Wilken, Rosemarie Mijlhoff, Jan Bruijn en Martine Verweij voor hun waardevolle inbreng in het project.

Beeld: Shutterstock

CULTUURVERANDERING IN DE BOUW

Binnen de bouw zal men in de toekomst anders moeten gaan werken vanwege de maatschappelijke opgaven als duurzaamheid, klimaat en het arbeidstekort. De bouw zal (meer) moeten leren werken met alle digitale mogelijkheden die er zijn en aankomen. Dat vereist een andere cultuur van samenwerken. Zowel binnen het bedrijf als in de keten.

Ook het tekort aan personeel zorgt ervoor dat anders zal moeten worden omgegaan met personeel. Bedrijven zullen inclusiever moeten worden, zullen ook te maken krijgen met zij-instromers en ook hier zal digitalisering ervoor zorgen dat meer gedaan kan worden met minder mensen. Dr. ir. Koos Johannes, onderzoeker cultuur & ketensamenwerking bij de HVA zal tijdens het diner zijn inzichten delen over de Cultuurverandering in de bouw. Over deze, en nog veel meer onderwerpen, gaat het komende Innovation Dinner met als thema: Cultuurverandering in de bouw.  

Wil jij meepraten over dit onderwerp? Meld je dan nu aan voor dit innovation dinner!

This is the 24st episode of a series 25 building blocks to create better streets, neighbourhoods, and cities. Its topic is how involving citizens in policy, beyond the elected representatives, will strengthen democracy and enhance the quality of the living environment, as experienced by citizens.

Strengthening local democracy

Democratization is a decision-making process that identifies the will of the people after which government implements the results. Voting once every few years and subsequently letting an unpredictable coalition of parties make and implement policy is the leanest form of democracy. Democracy can be given more substance along two lines: (1) greater involvement of citizens in policy-making and (2) more autonomy in the performance of tasks. The photos above illustrate these lines; they show citizens who at some stage contribute to policy development, citizens who work on its implementation and citizens who celebrate a success.

Citizen Forums

In Swiss, the desire of citizens for greater involvement in political decision-making at all levels is substantiated by referenda. However, they lack the opportunity to exchange views, let alone to discuss them.
In his book Against Elections (2013), the Flemish political scientist David van Reybrouck proposes appointing representatives based on a weighted lottery. There are several examples in the Netherlands. In most cases, the acceptance of the results by the established politicians, in particular the elected representatives of the people, was the biggest hurdle. A committee led by Alex Brenninkmeijer, who has sadly passed away, has expressed a positive opinion about the role of citizen forums in climate policy in some advice to the House of Representatives. Last year, a mini-citizen's forum was held in Amsterdam, also chaired by Alex Brenninkmeijer, on the concrete question of how Amsterdam can accelerate the energy transition.

Autonomy

The ultimate step towards democratization is autonomy: Residents then not only decide, for example, about playgrounds in their neighbourhood, they also ensure that these are provided, sometimes with financial support from the municipality. The right to do so is formally laid down in the 'right to challenge'. For example, a group of residents proves that they can perform a municipal task better and cheaper themselves. This represents a significant step on the participation ladder from participation to co-creation.

Commons

In Italy, this process has boomed. The city of Bologna is a stronghold of urban commons. Citizens become designers, managers, and users of part of municipal tasks. Ranging from creating green areas, converting an empty house into affordable units for students, the elderly or migrants, operating a minibus service, cleaning and maintaining the city walls, redesigning parts of the public space etcetera.
From 2011 on commons can be given a formal status.  In cooperation pacts the city council and the parties involved (informal groups, NGOs, schools, companies) lay down agreements about their activities, responsibilities, and power. Hundreds of pacts have been signed since the regulation was adopted. The city makes available what the citizens need - money, materials, housing, advice - and the citizens donate their time and skills.

From executing together to deciding together

The following types of commons can be distinguished:
Collaboration: Citizens perform projects in their living environment, such as the management of a communal (vegetable) garden, the management of tools to be used jointly, a neighborhood party. The social impact of this kind of activities is large.
Taking over (municipal) tasks: Citizens take care of collective facilities, such as a community center or they manage a previously closed swimming pool. In Bologna, residents have set up a music center in an empty factory with financial support from the municipality.
Cooperation: This refers to a (commercial) activity, for example a group of entrepreneurs who revive a street under their own responsibility.
Self-government: The municipality delegates several administrative and management tasks to the residents of a neighborhood after they have drawn up a plan, for example for the maintenance of green areas, taking care of shared facilities, the operation of minibus transport.
<em>Budgetting</em>: In a growing number of cities, citizens jointly develop proposals to spend part of the municipal budget.

The role of the municipality in local initiatives

The success of commons in Italy and elsewhere in the world – think of the Dutch energy cooperatives – is based on people’s desire to perform a task of mutual benefit together, but also on the availability of resources and support.
The way support is organized is an important success factor. The placemaking model, developed in the United Kingdom, can be applied on a large scale. In this model, small independent support teams at neighbourhood level have proven to be necessary and effective.
 
Follow the link below to find an overview of all articles.  

This is the 23st episode of a series 25 building blocks to create better streets, neighbourhoods, and cities. Its topic is the way how the quality of the living environment benefits from good governance.

In 1339 Ambrogio Lorenzetti completed his famous series of six paintings in the town hall of the Italian city of Siena: The Allegory of Good and Bad Government. The image above refers to the characteristics of governance: Putting the interests of citizens first, renouncing self-interest, helpfulness, and justice. These characteristics still apply.

Rooted in the community

The starting point of urban policy is a long-term vision on the development of the city that is tailored to the needs and wishes of citizens, as they become manifest within and beyond the institutional channels of representative democracy. In policies that are rooted in the community, knowledge, experiences, and actions of those involved are also addressed. Each city has a pool of experts in every field; many are prepared to commit themselves to the future of their hometown.

Participation

Governance goes beyond elections, representative bodies, following proper procedures and enforcing the law. An essential feature is that citizens can trust that the government protects their interests and that their voices are heard. The municipality of Amsterdam has access to a broad range of instruments: co-design, Initiating a referendum, subsiding local initiatives, neighbourhood law, including the 'right to challenge' and neighbourhood budgets. I will deal with participation in the next post.

Two-way communication

Barcelona and Madrid both use technical means to give citizens a voice and to make this voice heard in policy. Barcelona developed the platform Decidem (which means 'We decide' in Catalan) and Madrid made available Decide Madrid ('Madrid decides'). Both platforms provide citizens with information about the policy, allow them to put topics on the policy agenda, start discussions, change policy proposals, and issue voting recommendations for the city council.
Madrid has developed its participatory electronic environment together with CONSUL, a Madrid-based company. CONSUL enables cities to organize citizen participation on the internet. The package is very extensive. The software and its use is free. Consul is in use in 130 cities and organizations in 33 countries and has reached some 90 million citizens worldwide.

City management

Each city offers a range of services and facilities, varying from the fire brigade, police, health services, municipal cleaning services to 'Call and repair' lines, enabling residents to report defects, vandalism, damage, or neglect. Nuisance has many sources: non-functioning bridges, traffic lights, behavior of fellow citizens, young and old, traffic, aircraft noise and neighbours. In many cases, the police are called upon, but they are too often unable or unwilling to intervene because other work is considered more urgent. This is detrimental to citizens' confidence in 'politics' and seriously detracts from the quality of the living environment.

Resilience

Cities encounter disasters and chronic problems that can take decades to resolve. Resilience is needed to cope and includes measures that reduce the consequences of chronic stress (e.g., communal violence) and - if possible - acute shocks (e.g., floods) and eliminate their occurrence through measures 'at the source.'
For an adequate approach to disasters, the fire brigade, police, and ambulances work together and involve citizens. This cooperation must be learned and built up through practice, improvisation and trust and is not created through a hierarchical chain of command.
 
 
Follow the link below to find an overview of all articles.  

This is the 16th episode of a series 25 building blocks to create better streets, neighbourhoods, and cities. This post is about one of the most important contributions to the quality of the living environment, a pleasant (family)home.

It is generally assumed that parents with children prefer a single-family home. New construction of this kind of dwelling units in urban areas will be limited due to the scarcity of land. Moreover, there are potentially enough ground-access homes in the Netherlands. Hundreds of thousands have been built in recent decades, while families with children, for whom this type of housing was intended, only use 25% of the available housing stock. In addition, many ground-access homes will become available in the coming years, if the elderly can move on to more suitable housing.

The stacked house of your dreams

It is expected that urban buildings will mainly be built in stacks. Stacked living in higher densities than is currently the case can contribute to the preservation of green space and create economic support for facilities at neighbourhood level. In view of the differing wishes of those who will be using stacked housing, a wide variation of the range is necessary. The main question that arises is what does a stacked house look like that is also attractive for families with children?
Area developer BPD (Bouwfonds Property Development) studied the housing needs of urban families based on desk research, surveys and group discussions with parents and children who already live in the city and formulated guidelines for the design of 'child-friendly' homes based on this.
Another source of ideas for attractive stacked construction was the competition to design the most child-friendly apartment in Rotterdam. The winning design would be realized. An analysis of the entries shows that flexible floor plans stand head and shoulders above other wishes. This wish was mentioned no less than 104×. Other remarkably common wishes are collective outdoor space [68×], each child their own place/play area [55×], bicycle shed [43×], roof garden [40×], vertical street [28×], peace and privacy [27× ], extra storage space [26×], excess [22×] and a spacious entrance [17×].

Flexible layout

One of the most expressed wishes is a flexible layout. Family circumstances change regularly and then residents want to be able to 'translate' to the layout without having to move. That is why a fixed 'wet unit' is often provided and wall and door systems as well as floor coverings are movable. It even happens that non-load-bearing partition walls between apartments can be moved.

Phased transition from public to private space

One of the objections to stacked living is the presence of anonymous spaces, such as galleries, stairwells, storerooms, and elevators. Sometimes children use these as a play area for lack of anything better. To put an end to this kind of no man's land, clusters of 10 – 15 residential units with a shared stairwell are created. This solution appeals to what Oscar Newman calls a defensible space, which mainly concerns social control, surveillance, territoriality, image, management, and sense of ownership. These 'neighborhoods' then form a transition zone between the own apartment, the rest of the building and the outside world, in which the residents feel familiar. Adults indicate that the use of shared cars should also be organized in these types of clusters.

Variation

Once, as the housing market becomes less overburdened, home seekers will have more options. These relate to the nature of the house (ground floor or stacked) and - related thereto - the price, the location (central or more peripheral) and the nature of the apartment itself. But also, on the presence of communal facilities in general and for children in particular.
Many families with children prefer that their neighbors are in the same phase of life and that the children are of a similar age. In addition, they prefer an apartment on the ground floor or lower floors that preferably consists of two floors.

Communal facilities

Communal facilities vary in nature and size. Such facilities contain much more than a stairwell, lift and bicycle storage. This includes washing and drying rooms, hobby rooms, opportunities for indoor and outdoor play, including a football cage on the roof and inner gardens. Houses intended for cohousing will also have a communal lounge area and even a catering facility.
However, the communal facilities lead to a considerable increase in costs. That is why motivated resident groups are looking for other solutions.

Building collectively or cooperatively

The need for new buildings will increasingly be met by cooperative or collective construction. Many municipalities encourage this, but these are complicated processes, the result of which is usually a home that better meets the needs at a relatively low price and where people have got to know the co-residents well in advance.
With cooperative construction, the intended residents own the entire building and rent a housing unit, which also makes this form of housing accessible to lower incomes. With collective building, there is an association of owners, and everyone owns their own apartment.

Indoor and outdoor space for each residential unit

Apartments must have sufficient indoor and outdoor space. The size of the interior space will differ depending on price, location and need and the nature of the shared facilities. If the latter are limited, it is usually assumed that 40 - 60 m2 for a single-person household, 60 - 100 m2 for two persons and 80 - 120 m2 for a three-person household. For each resident more about 15 to 20 m2 extra. Children over 8 have their own space. In addition, more and more requirements are being set for the presence, size, and safety of a balcony, preferably (partly) covered. The smallest children must be able to play there, and the family must be able to use it as a dining area. There must also be some protection against the wind.
Residents of family apartments also want their apartment to have a spacious hall, which can also be used as a play area, plenty of storage space and good sound insulation.

'The Babylon' in Rotterdam

De Babel is the winning entry of the competition mentioned before to design the ideal family-friendly stacked home (see title image). The building contains 24 family homes. All apartments are connected on the outside by stairs and wide galleries. As a result, there are opportunities for meeting and playing on all floors. The building is a kind of box construction that tapers from wide to narrow. The resulting terraces are a combination of communal and private spaces. Due to the stacked design, each house has its own shape and layout. The living areas vary between approximately 80 m2 and 155 m2 and a penthouse of 190 m2. Dimensions and layouts of the houses are flexible. Prices range from €400,000 – €1,145,000 including a parking space (price level 2021).
As promised, the building has now been completed, albeit in a considerably 'skimmed-down' form compared to the 'playful' design (left), no doubt for cost reasons. The enclosed stairs that were originally planned have been replaced by external steel structures that will not please everyone. Anyway, it is an attractive edifice.    

The picture shows the average development of the liveability per household in residential neighborhoods in the Netherlands from 2014 (source: Leefbaarheid in Nederland, 2020)
 
This is the 14th episode of a series 25 building blocks to create better streets, neighbourhoods, and cities. This post discusses how to improve the liveability of neighbourhoods. Liveability is defined as the extent to which the living environment meets the requirements and wishes set by residents.

Differences in liveability between Dutch neighbourhoods

From the image above can be concluded that more than half of all households live in neighborhoods to be qualified as at least 'good'. On the other hand, about 1 million households live in neighborhoods where liveability is weak or even less.
These differences are mainly caused by nuisance, insecurity, and lack of social cohesion. Locally, the quality of the houses stays behind.
The neighborhoods with a weak or poorer liveability are mainly located in the large cities. Besides the fact that many residents are unemployed and have financial problems, there is also a relatively high concentration of (mental) health problems, loneliness, abuse of alcohol and drugs and crime. However, many people with similar problems also live outside these neighbourhoods, spread across the entire city.

Integration through differentiation: limited success

The Netherlands look back on a 75 years period in which urban renewal was high on the agenda of the national and municipal government. Over the years, housing different income groups within each neighbourhood has played a major role in policy. To achieve this goal, part of the housing stock was demolished to be replaced by more expensive houses. This also happened if the structural condition of the houses involved gave no reason to demolishment.
Most studies show that the differentiation of the housing stock has rarely had a positive impact on social cohesion in a neighborhood and often even a negative one. The problems, on the other hand, were spread over a wider area.

Ensuring a liveable existence of the poor

Reinout Kleinhans justly states: <em>Poor neighborhoods are the location of deprivation, but by no means always the cause of it.</em> A twofold focus is therefore required: First and foremost, tackling poverty and a structural improvement of the quality of life of people in disadvantaged positions, and furthermore an integrated neighborhood-oriented approach in places where many disadvantaged people live together.
I have already listed measures to improve the quality of life of disadvantaged groups in an earlier post that dealt with social security. I will therefore focus here on the characteristics of an integrated neighbourhood-oriented approach.
• Strengthening of the remaining social cohesion in neighborhoods by supporting bottom-up initiatives that result in new connections and feed feelings of hope and recognition.
• Improvement of the quality of the housing stock and public space where necessary to stimulate mobility within the neighborhood, instead of attracting 'import' from outside.
• Allowing residents to continue living in their own neighborhood in the event of necessary improvements in the housing stock.
• Abstaining from large-scale demolition to make room for better-off residents from outside the neighborhood if there are sufficient candidates from within.
• In new neighborhoods, strive for social, cultural, and ethnic diversity at neighborhood level so that children and adults can meet each other. On 'block level', being 'among us' can contribute to feeling at home, liveability, and self-confidence.
• Curative approach to nuisance-causing residents and repressive approach to subversive crime through the prominent presence of community police officers who operate right into the capillaries of neighbourhoods, without inciting aggression.
• Offering small-scale assisted living programs to people for whom independent living is still too much of a task. This also applies to housing-first for the homeless.
• Strengthening the possibilities for identification and proudness of inhabitants by establishing top-quality play and park facilities, a multifunctional cultural center with a cross-district function and the choice of beautiful architecture.
• Improving the involvement of residents of neighbourhoods by trusting them and giving them actual say, laid down in neighborhood law.
 
Follow the link below to find an overview of all articles.