News

On Thursday, March 7th, Amsterdam Smart City partners gathered for a day full of inspiration, exchange and connection with each other at our Transition Day! In this article, we give you a quick overview of the challenges we discussed, the inspiration session and the crash course drawing. Interesting in learning more? Read the challenge descriptions by our Program Managers Noor and Pelle (linked below).

About our Transition Days

Our yearly Transition Day is the day on which we investigate together with the network where we can make the most impact this year. Last year on, we mainly looked at the underlying barriers to the (then) surprising challenges and results. These challenges, such as mobility justice and human digitalization, are now completed or handed over. That is why this Transition Day we started working on new challenges. We started working on transition tasks that can only be advanced by working together, where we as a network can make a difference. Together with our knowledge partners and the challenge submitters from our network, we put together the 2024 full day program.

The Underground Challenge

In this session, we dived into the world of underground infrastructure. Many different stakeholders deal with the underground. Electricity cables, fibre optic cables, gas pipelines, heat networks, sewers, but also tree roots and soil, form a complex playing field with many different interests for the parties involved. Right now, collaboration, data sharing, and co-planning between these parties is sub-optimal. Therefore, we started the challenge: Understanding the underground: Collaborating, Sharing Data, and Co-Planning. You can find all the information on the challenge here.

Would you like to join this challenge? Please get in touch with Noor at noor@amsterdamsmartcity.com.

The Cooperative Challenge

In the past decade, we have witnessed a surge of cooperatives across society. This is great because cooperative initiatives can help drive sustainability and social goals. However, these initiatives always remain small-scale and localized and, in most cases, accessible only to specific and select demographics. In this session, we discussed the barriers to making cooperatives more mainstream. We decided to focus on the energy domain and defined the following question: How can we help to mainstream energy cooperatives and ensure that structures in society make room for them and barriers are resolved?

You can find all the information on this challenge here. Would you like to join this challenge? Please get in touch with Noor at noor@amsterdamsmartcity.com.

The Floating Urban Development Challenge

Due to lack of space and climate change, the future of living might need to partly move on to water areas. Researchers and designers are therefore imagining and conceptualizing floating urban development. However, to make it a truly realistic and imaginable future scenario, there are more hurdles to overcome. This challenge aims to change our collective belief in a way that living on water becomes as a serious option conceivable for everyone. We’ll work on creating imaginable and workable scenarios of urban development on water.

You can find all the information on this challenge here. Would you like to join this challenge? Please get in touch with Pelle at pelle@amsterdamsmartcity.com.

The Circular challenge

Circular initiatives often struggle to progress beyond the pilot phase. Numerous barriers hinder these circular initiatives, such as lack of data, implementation across the entire production chain, regulatory obstacles, and higher costs.

To overcome these barriers, adjustments to regulations are necessary to better align with circular initiatives, alongside the establishment of shared ownership within the production chain. For this challenge, we decided to focus on Electric Vehicle Charging Infrastructure. You can find all the information on this challenge here.
Would you like to join this challenge? Please get in touch with Noor at noor@amsterdamsmartcity.com.

Inspiration session: Collaborating and building Coalitions – Renée Schoonbeek | Arcadis

Renée Schoonbeek (Arcadis) kicked off the afternoon program with an inspiring session about the dynamics of successful collaboration. She shared two area development projects, one a success and one a failure. The collaboration success was the story of Hudson Square, New York. They successfully managed to get more green into the city, better facilities for bicycles and pedestrians, and renovated a public park. The keys to success were a grassroots initiative, clear goals, and a diverse coalition representing everyone from real estate to residents.

In contrast, the collaboration for the development of Feyenoord's stadium failed due to leadership changes, shifting market conditions, and lack of long-term commitment. Important lessons that emerged from this failure were to continuously focus on collaboration, avoid false consensus, invest in long-term commitment, and be vigilant towards signals of dissent within the collaborating parties.

Renée finished the session with an exercise. The most important thing in collaboration is to properly listen and ask questions. We practised asking questions with the technique “2 down, 1 to the side”. Where you first ask three questions. The 1st question is a rational question (what, who, where, why)? The 2nd question is a follow-up question, again a rational question for clarification or deepening. The 3rd question is an emotional question (how does that feel, how do you look back on it, what have you learned from it?). This exercise helped us to see things from the other person's perspective.

Renée’s key takeaway for reaching consensus in collaborations was to not only look at what you need from another person but also to see what you can offer. With this information in our back pocket, we were ready to start forming our own coalitions.

Crash course drawing – Thomas van Daalen | Flatland agency

From lines to inspiring discussion diagrams. Flatland Agency introduced us to the world of 'Visual Storytelling'. How can you support a story with drawings, or visually represent a summary of a brainstorming session? Thomas from Flatland gave us a masterclass in drawing, demonstrating how simple shapes can say a lot.

We concluded this inspiring day with drinks and also said goodbye to Leonie as program director. With tears and laughter, we thanked her for all her efforts and dedication and wished her all the best for her further recovery.

We would like to give special thanks to everyone that helped organize this Transition Day. Many thanks to RoyalHaskoning, Flatland, Hieroo, Drift and HvA, all contributors to the challenges and all those present!
Our next event (knowledge- and Demoday) is on the 18th of April. Would you like to participate in this Demoday, or learn more about the program? Please reach out to pelle@amsterdamsmartcity.com.

Urbanisation in the US is undergoing major changes. The image of a central city surrounded by sprawling suburbs therefore needs to be updated. The question is what place does the 15-minute city have in it? That is what this somewhat longer post is about
 
From the 1950s, residents of US cities began moving en masse to the suburbs. A detached house in the green came within reach for the middle and upper classes, and the car made it possible to commute daily to factories and offices. These were initially still located in and around the cities. The government stimulated this development by investing billions in the road network.
From the 1980s, offices also started to move away from the big cities. They moved to attractive locations, often near motorway junctions. Sometimes large shopping and entertainment centres also settled there, and flats were built on a small scale for supporting staff. Garreau called such cities 'edge cities'.
Investors built new suburbs called 'urban villages' in the vicinity of the new office locations, significantly reducing the distance to the offices. This did not reduce congestion on congested highways.
 
However, more and more younger workers had no desire to live in suburbs. The progressive board of Arlington, near Washington DC, took the decision in the 1980s to develop a total of seven walkable, inclusive, attractive and densely built-up cores in circles of up to 800 metres around metro stations. In each was a wide range of employment, flats, shops and other amenities . In the process, the Rosslyn-Balston Corridor emerged and experienced rapid growth. The population of the seven cores now stands at 71,000 out of a total of 136,000 jobs. 36% of all residents use the metro or bus for commuting, which is unprecedentedly high for the US. The Rosslyn-Balston Corridor is a model for many other medium-sized cities in the US, such as New Rochelle near new York.
 
Moreover, to meet the desire to live within walking distance of all daily amenities, there is a strong movement to also regenerate the suburbs themselves. This is done by building new centres in the suburbs and densifying part of the suburbs.
The new centres have a wide range of flats, shopping facilities, restaurants and entertainment centres.  Dublin Bridge Park, 30 minutes from Columbus (Ohio) is one of many examples.
It is a walkable residential and commercial area and an easily accessible centre for residents from the surrounding suburbs. It is located on the site of a former mall.
 
Densification of the suburbs is necessary because of the high demand for (affordable) housing, but also to create sufficient support for the new centres.
Space is plentiful. In the suburbs, there are thousands of (semi-)detached houses that are too large for the mostly older couples who occupy them. An obvious solution is to split the houses, make them energy-positive and turn them into two or three starter homes. There are many examples how this can be done in a way that does not affect the identity of the suburbs (image).
New construction in suburbs
 
This kind of solution is difficult to realise because the municipal authorities concerned are bound by decades-old zoning plans, which prescribe in detail what can be built somewhere. Some of the residents fiercely oppose changing the laws. Especially in California, the NIMBYs (not in my backyard) and the YIMBYs (yes in my backyard) have a stranglehold on each other and housing construction is completely stalled.
 
But even without changing zoning laws, there are incremental changes.  Here and there, for instance, garages, usually intended for two or three cars, are being converted into 'assessor flats' for grandma and grandpa or for children who cannot buy a house of their own.  But garden houses are also being added and souterrains constructed. Along the path of gradualness, this adds thousands of housing units, without causing much fuss.
 
It is also worth noting that small, sometimes sleepy towns seem to be at the beginning of a period of boom.  They are particularly popular with millennials. These towns are eminently 'walkable' , the houses are not expensive and there is a wide range of amenities. The distance to the city is long, but you can work well from home and that is increasingly the pattern. The pandemic and the homeworking it has initiated has greatly increased the popularity of this kind of residential location.
 
All in all, urbanisation in the US can be typified by the creation of giant metropolitan areas, across old municipal boundaries. These areas are a conglomeration of new cities, rivalling the old mostly shrinking and poverty-stricken cities in terms of amenities, and where much of employment is in offices and laboratories. In between are the suburbs, with a growing variety of housing. The aim is to create higher densities around railway stations. Besides the older suburbs, 'urban villages' have emerged in attractive locations. More and more suburbs are getting their own walkable centres, with a wide range of flats and facilities. Green space has been severely restricted by these developments.
 
According to Christopher Leinberger, professor of real estate and urban analysis at George Washington University, there is no doubt that in the US, walkable, attractive cores with a mixed population and a varied housing supply following the example of the Rosslyn-Ballston corridor are the future. In addition, walkable car-free neighbourhoods, with attractive housing and ample amenities are in high demand in the US. Some of the 'urban villages' are developing as such.  The objection is that these are 'walkable islands', rising in an environment that is anything but walkable. So residents always have one or two cars in the car park for when they leave the neighbourhood, as good metro or train connections are scarce. Nor are these kinds of neighbourhoods paragons of a mixed population; rents tend to be well above the already unaffordable average.
 
The answer of the question in the header therefore is: locally and slowly

Groepsfoto van alle deelnemers en aanwezigen tijdens de Green Innovation Hub Contest 2024 in Almere.

Almere, 18 april 2024 – Scale-up Vennster uit Nijkerk is de winnaar van de Green Innovation Hub Contest 2024. In deze wedstrijd presenteerden negen start-ups en scale-ups hun innovatieve oplossing voor een duurzame en inclusieve leefomgeving. Met hun methode en intelligente participatie app Parta wist Vennster de jury te overtuigen om hun product samen met de inwoners van Almere in te zetten voor de Almeerse woonwijken Hortus en Pampus.

De sociale app stelt een gemeente in staat om een brede doelgroep te bereiken, dit gaf uiteindelijk de doorslag om met de winst er vandoor te gaan. Het product zal verder ontwikkeld worden in samenwerking met de gemeente Almere en andere organisaties die betrokken waren bij de contest. Ook wint de scale-up een reis naar de Smart City World Congress 2024 in Barcelona, de productie van een eigen bedrijfsfilm en krijgen zij begeleiding om het bedrijf verder te ontwikkelen.

Partner en eigenaar Lonneke Dikmans van Vennster nam de Golden Award in ontvangst: “Wij zijn heel blij dat we hebben gewonnen, omdat het een erkenning is van onze missie. Wij willen zoveel mogelijk mensen in Nederland met elkaar in contact te brengen met onze methode en app en daarmee maatschappelijke uitdagingen oplossen, zoals de energietransitie.”

Vrnl: Lonneke Dikmans (eigenaar en partner bij Vennster) ontvangt de Golden Award van Lisa van der Heijden (adviseur community management FDS & Digilab bij Realisatie IBDS) en Geert-Jan Put (hoofd economische ontwikkelingen bij Gemeente Almere).

Jaarlijkse wedstrijd voor duurzame startups en scaleups
In april 2023 werd de eerste editie van de Green Innovation Hub Contest vanuit de Green Innovation Hub georganiseerd. Civity uit Amersfoort ging er toen met de hoofdprijs vandoor. Ook volgend jaar zal er weer een contest worden uitgeschreven. De Green Innovation Hub is een samenwerking tussen Gemeente Almere, Provincie Flevoland en VodafoneZiggo.

Nico Bettings, director Fixed Network (VodafoneZiggo) licht toe: “De manier waarop we werken, wonen, leven en communiceren met elkaar verandert in een hoog tempo. Nieuwe innovaties zijn daarbij essentieel. Ik vind Vennster hier een fantastisch voorbeeld van. Ik hoop dat deze prijs hen een duwtje in de goede richting geeft, met alle expertise die in de hub aanwezig is.”

Innovatiekracht in Almere
In heel Nederland, maar zeker in Almere, is de roep om duurzame en innovatieve leefoplossingen groot. De komende tien jaar zullen er één miljoen huizen worden gebouwd en nieuwe wijken ontstaan, inclusief de gehele infrastructuur. Het doel is deze gebieden zo duurzaam en toekomstbesteding mogelijk neer te zetten. Daaromis de Green Innovation Hub in 2023 neergestreken in Almere en richt de wedstrijd zich op innovaties die in deze nieuwe woongebieden toegepast kunnen worden.

Geert Jan Put, hoofd economische ontwikkelingen bij Gemeente Almere licht toe: “We zitten qua gebiedsontwikkeling in de grootste transitie van de afgelopen jaren. Almere groeit met meer dan twintig procent per jaar. Onze stad is daarmee de proeftuin van innovaties die bijdragen aan een toekomstbestendige en duurzame woonomgeving. De oplossingen die tijdens de Green Innovation Hub Contest zijn gepresenteerd, dragen ieder op hun eigen manier bij aan een duurzame en natuur inclusieve stad. Ik blijf de organisaties met interesse volgen.”

Vlnr: Danny Frietman (Green Innovation Hub), Harm Dijkstra (Provincie Flevoland), Nico Bettings (VodafoneZiggo), Caspar de Jonge (DMI-ecosysteem), René Visser (Green Innovation Hub/VodafoneZiggo) en Geert-Jan Put (Gemeente Almere) na ondertekening samenwerking Dutch Metropolitan Innovations en Green Innovation Hub (van links naar rechts).

Volgende fase Green Innovation Hub
De Green Innovation Hub is onlangs verhuisd naar gebouw Floor aan de Hospitaaldreef in Almere. De finale van de Green Innovation Hub Contest vond hier plaats. In het gebouw is tevens tijdens de avond het CityLab Almere geopend waar Vennster hun product kan presenteren aan geïnteresseerde bedrijven, overheids- en onderwijsinstellingen binnen en buiten Almere. Met het nieuwe kantoor is de grootte van de hub bijna vertienvoudigd. Per 1 juli komt daar zelfs 1000 m2 extra ruime bij. Daarmee kan het nieuwe gebouw worden opengesteld aan startups en scaleups die nog kantoorruimte zoeken. Geïnteresseerden kunnen zich via de website van de Green Innovation Hub kenbaar maken.

Over de Green Innovation Hub
De Green Innovation Hub is een broedplaats voor ontmoeting, samenwerking en innovatie. Partijen ontwikkelen digitale oplossingen voor een gezondestadsomgeving, lokale voedselzekerheid, mobiliteit, circulair bouwen, energiedistributie en sociale verbondenheid tussen stadsbewoners. Gezamenlijke innovaties worden gevalideerd en opgeschaald op speciale ‘greenfield’ locaties. De Green Innovation Hub is een open ecosysteem van het bedrijfsleven, overheden en onderwijs.

Do you want to learn from and network with the best researchers and scientists working to tackle pressing urban challenges?
 
AMS Institute, is organizing the AMS Scientific Conference from April 23-25 at the Marineterrein, Amsterdam, to address pressing urban challenges. The event is organized in collaboration with the City of Amsterdam.
 
The conference brings together leading institutions in urban research and innovation, thought leaders, municipalities, researchers, and practitioners to explore innovative solutions for sustainable development in Amsterdam and other global cities. 
 
Keynotes, research workshops, learning tracks, and special sessions will explore the latest papers in the fields of mobility, circularity, energy transition, climate adaptation, urban food systems, digitization, diversity, inclusion, living labs experimentation, and transdisciplinary research.
 
Attendees can expect to gain valuable insights into cutting-edge research and engage in meaningful discussions with leading experts in their field. You can see the full program and all available sessions here.
 
This year's theme is 'Blueprints for messy cities? Navigating the interplay of order and messiness'. 
 
The program
 
Day 1: The good, the bad, and the ugly
Keynotes by Paul Behrens of Leiden University and Elin Andersdotter Fabre of UN-Habitat will be followed by a city panel including climate activist <strong>Hannah Prins</strong>. The first day concludes with a dinner at the Koepelkerk in Amsterdam: you're welcome to join our three-course meal with a 50 euro ticket.
 
Day 2️: Amazing discoveries
Keynotes by Carlo Ratti of MIT and Sacha Stolp of the Municipality of Amsterdam discuss innovation and research in cities. <strong>Corinne Vigreux</strong>, co-founder of TomTom, and Erik Versnel from Rabobank will participate in the city panel.
 
Day 3️: We are the city
Keynotes by Paul Chatterton of Leeds University and Victor Neequaye Kotey Deputy Director of the Waste Management Department of the Accra Metropolitan Assembly, Ghana. They discuss how we shape the future of our cities together. This will be followed by a city panel including Ria Braaf-Fränkel of WomenMakeTheCity and prof. dr. Aleid Brouwer of the Rijksuniversiteit Groningen.
 
To buy tickets: You can secure your conference tickets through our website.
Dinner tickets: On April 23 we’re hosting a dinner at the Koepelkerk in Amsterdam. Tickets for this can be added to your conference pass or bought separately. 

We hebben uiteenlopende en interessante reacties ontvangen van stedenbouwkundigen, architecten en gemeenten. Als u wilt weten wat andere professionals denken, vul dan deze enquête in met uw e-mailadres en wij delen de inzichten met u.

Bedankt! 😀

Follow Playground on LinkedIn

We've received varied and interesting responses from urban developers, architects, and municipalities. If you want to know what other professionals think, please fill out this survey with your email, and we will share the insights with you.

Thank you! 😀

A previous post made it clear that a 15-minute city ideally consists of a 5-minute walking zone, a 15-minute walking zone, also a 5-minute cycling zone and a the 15-minute cycling zone. These three types of neighbourhoods and districts should be developed in conjunction, with employment accessibility also playing an important role.
 
In the plans for 15-minute cities in many places around the world, these types of zones intertwine, and often it is not even clear which type of zone is meant.  In Paris too, I miss clear choices in this regard.
 
The city of Melbourne aims to give a local lifestyle a dominant place among all residents. Therefore, everyone should live within at most 10 minutes' walking distance to and from all daily amenities.  For this reason, it is referred to as a 20-minute city, whereas in most examples of a 15-minute city, such as Paris, it is only about <strong>the round trip</strong>. The policy in Melbourne has received strong support from the health sector, which highlights the negative effects of traffic and air pollution.
 
In Vancouver, there is talk of a 5-minute city. The idea is for neighbourhoods to become more distinct parts of the city. Each neighbourhood should have several locally owned shops as well as public facilities such as parks, schools, community centres, childcare and libraries. High on the agenda is the push for greater diversity of residents and housing types. Especially in inner-city neighbourhoods, this is accompanied by high densities and high-rise buildings. Confronting this idea with reality yields a pattern of about 120 such geographical units (see map above).
 
Many other cities picked up the idea of the 15-minute city.  Among them: Barcelona, London, Milan, Ottawa, Detroit and Portland. The organisation of world cities C40 (now consisting of 96 cities) elevated the idea to the main policy goal in the post-Covid period.
 
All these cities advocate a reversal of mainstream urbanisation policies. In recent decades, many billions have been invested in building roads with the aim of improving accessibility. This means increasing the distance you can travel in a given time. As a result, facilities were scaled up and concentrated in increasingly distant places. This in turn led to increased congestion that negated improvements in accessibility. The response was further expansion of the road network.  This phenomenon is known as the 'mobility trap' or the Marchetti constant.
 
Instead of increasing accessibility, the 15-minute city aims to expand the number of urban functions you can access within a certain amount of time. This includes employment opportunities. The possibility of working from home has reduced the relevance of the distance between home and workplace. In contrast, the importance of a pleasant living environment has increased. A modified version of the 15-minute city, the 'walkable city' then throws high hopes. That, among other things, is the subject of my next post.

From March 4 to April 5, Amsterdam Smart City (ASC) collaborated with international peers from 77 cities across Europe in a series of online knowledge and inspiration sessions during the Intelligent Cities Challenge (ICC) Implementation Lab. The focus was on sharing best practices and building knowledge for implementing Local Green Deals (LGDs) to accelerate the transformation towards sustainability based on the principles of good governance, policy integration, partnership with local stakeholders.
 
Colleagues, partners, and experts from the Amsterdam Smart City network shared insights in several thematic and training sessions, including:
•      Mobility & Transport Thematic Session: Pelle Menke shared the approach and lessons from ASC's Mobility Justice Challenge, while Diederik Basta introduced the City of Amsterdam's participation in the Gemini project, supporting residents in starting local, shared mobility cooperatives through a "Mobility as a Commons" (MaaC) approach.
•      Local Green Deals Training Session: Egon van Wees presented Amsterdam's experience in setting up nine Impact Deals with social enterprises under the CLIMAA Local Green Deals project. The evaluation indicates that these deals have resulted in the creation of 105 jobs for people with barriers to the labor market and a reduction of 92 tonnes of CO2 emissions. Amsterdam, in collaboration with Aalborg (Denmark), also developed a framework now utilized by other cities in setting up similar Impact Deals.
•      Social Economy Thematic Session: Frits Verhoef shared lessons from his involvement in two local energy cooperatives, including the pioneering work of NDSM-Energie in developing a 15MW wind park in the NoorderIJplas area, highlighting various financial and political barriers yet to be overcome. Frits also his work with MeerEnergie, a cooperative aiming to establish a heating network owned by local residents in the Watergraafsmeer district of Amsterdam, utilizing waste heat from nearby data centers.
 
What's Next?
Amsterdam Smart City is excited to host the ICC network in Amsterdam for a Mobility Field Visit in May, showcasing best practices for public-private collaboration in sustainable and smart mobility. We also look forward to connecting with ICC peers in person during the upcoming ICC conference in Porto in June.
 
More Information
For further details about the Implementation Lab and upcoming ICC activities, visit the ICC website: https://www.intelligentcitieschallenge.eu/events/icc-implementation-lab-1

Stakeholders in the Amsterdam Region interested in more information or wishing to connect to the ICC network during upcoming labs or other similar sessions can reach out to ASC International Liaison via cornelia@amsterdamsmartcity.com

Due to a long stay in the hospital, I was unable to post my columns. I also cannot guarantee their continuity in the near future, but I will do my best... 

In my previous post, I emphasised that urban densification should be coordinated with other claims on space. These are: expanding blue-green infrastructure and the desire to combine living and working. I am also thinking of urban horticulture. It is therefore unlikely that all the necessary housing in the Netherlands - mentioned is a number of one million housing units - can be realised in the existing built-up area. Expansion into rural areas is then inevitable and makes it possible to improve the quality of these rural areas. Densification of the many villages and small towns in our country enable to approach them from the '15-minute principle' as well. Villages should thereby become large enough to support at least a small supermarket, primary school and health centre, but also to accommodate small businesses. A fast and frequent public transport-connection to a city, to other villages and to a railway station in the vicinity is important.
 
A thorny issue is the quality of nature in the rural area. Unfortunately, it is in bad shape. A considerable part of the rural area consists of grass plots with large-scale agro-industrial use and arable land on which cattle feed is grown. Half of the Netherlands is for cows, which, incidentally, are mostly in stalls. Restoring nature in the area that is predominantly characterised by large-scale livestock farming, is an essential task for the coming decades.
 
The development of sufficiently dense built-up areas both in cities and villages and the development of new nature around and within those cities and villages is a beckoning prospect. This can be done by applying the idea of 'scheggen' in and around medium-sized and large cities. These are green zones that penetrate deep into the urban area. New residential and work locations can then join the already built-up area, preferably along existing railway lines and (fast) bus connections. These neighbourhoods can be built in their entirety with movement on foot and by bicycle as a starting point. The centre is a small densely built-up central part, where the desired amenities can be found.
 
In terms of nature development, depending on the possibilities of the soil, I am thinking of the development of forest and heath areas and lush grasslands, combined with extensive livestock farming, small-scale cultivation of agricultural and horticultural products for the benefit of nearby city, water features with a sponge function with partly recreational use, and a network of footpaths and cycle paths. Picture above: nature development and stream restoration (Photo: Bob Luijks) 

Below you can link to my free downloadable e-book: 25 Building blocks to create better streets, neighborhoods and cities

Op donderdag 18 april zijn we met het netwerk te gast bij Ru Paré, een voormalig basisschoolgebouw in Slotervaart. Ru Paré is een community die bewoners en tientallen organisaties en initiatieven een plek geeft om samen te komen.

De Amsterdam Smart City Demodagen zijn regelmatig terugkerende middagen bedoeld om de voortgang van de verschillende innovatieprojecten aan elkaar te presenteren, hulpvragen op tafel te leggen, dilemma’s te delen en meer partners te betrekken bij een project en deze vraagstukken verder te brengen.

Verder hebben we weer onze gebruikelijke werksessies waarin we een aantal vragen met een kleine groep grondiger behandelen. De Demodag wordt voorafgegaan door een Kennissessie waarvoor deelname optioneel is. We sluiten af met een hapje en drankje. De middagen kenmerken zich door een zeer open en vrolijke sfeer.

Kennissessie

Voorafgaand aan de Demodag, organiseren we een kennissessie over een transitie-overstijgend onderwerp. Dit keer neemt Ruben Polderman (Gemeente Amsterdam) jullie mee in een introductie van Socratic Design: Een vernieuwende aanpak voor maatschappelijke uitdagingen en het herzien van ons denken. We accepteren vaak aannames over mens en wereld zonder ze te bevragen, maar deze vormen wel ons narratief en beïnvloeden onze leefomgeving en levenswijze. De Gemeente Amsterdam daagt ons uit om nieuwe, duurzame narratieven te verkennen en ons denken te analyseren. Doe je mee aan deze verkenning?

Werksessies

Energie | Co-creatie met bewoners in de warmtetransitie | Dave van Loon & Marieke van Doorninck (Kennisland) / Marije Poel (HvA)
Gemeenten en wijken zijn volop aan de slag met de warmtetransitie. De wijkuitvoeringsplannen worden ontwikkeld en aan bewoners gepresenteerd. Helaas wordt de bewoner behoorlijk laat in de planning betrokken, wat vaak tot veel ontevredenheid leidt. Deze top-down manier van werken lijkt niet ideaal te zijn om bewoners bij de warmtetransitie te betrekken. Daarom is Kennisland bezig met het ontwikkelen van een plan voor het vroegtijdig samenwerken met bewoners bij de warmtetransitie van wijken, waarbij vooral ook wordt gezocht naar aansluiting bij wat leeft in de buurt. Dit plan is al eerder besproken met diverse betrokken (bewoners)organisaties en de Hogeschool van Amsterdam. In deze werksessie willen we het idee toetsen en weer een stap verder brengen. We gaan input ophalen over het plan, onderzoeken welke mogelijkheden er zijn voor plekken om dit plan uit te voeren en financiering, en we gaan op zoek naar partners om hier concreet mee aan de slag te gaan.

Mobiliteit | Mobiliteitsrechtvaardigheid: samen definiëren, doemdenken en aanpakken | Afstudeerkring Mobiliteitsrechtvaardigheid HvA
In opdracht van de Provincie Noord-Holland en Amsterdam Smart City zijn Jackie Ippel, Timo van Elst, Merel Thuis en Jade Salomons aan de slag gegaan met een afstudeeropdracht rond het thema Mobiliteitsrechtvaardigheid. Binnen deze multidisciplinaire afstudeerkring voeren de studenten onderzoek uit op verschillende onderwerpen. Ze zijn nu halverwege hun onderzoek over ouderen in Purmerend, ervaringen van mobiliteitsarmoede, en de kloof tussen beleidsmakers en doelgroepen. Tijdens deze sessie willen ze samen met de deelnemers op zoek naar definities voor (mobiliteits)rechtvaardigheid en met behulp van doemdenken, omdenken en andere creatieve werkvormen oplossingen formuleren.

Digitaal | Data Commons: De Green Mile case | Lia Hsu (Amsterdam Economic Board)
Omschrijving volgt!

Pitches

True price lab HvA - Sjoukje Goldman Ph.D. (HvA)
Om bedrijven te ondersteunen die overwegen true pricing te implementeren doet het Centre for Market Insights (CMI) van de Hogeschool van Amsterdam onderzoek naar de communicatie over true pricing naar de consument. Van februari tot en met juni loopt er een pilot op onze economische campus, waarbij een deel van het assortiment in het bedrijfsrestaurant en de koffie’s in de espressobar voorzien van de true price (echte prijs). Met deze pilot doen we onderzoek in een real-life setting naar de bereidheid van de consument op de echte prijs vrijwillig te betalen.

Het belang en de waarde van ‘Hier-opgewekte en Hier-geconsumeerde’ elektriciteit als netcongestie en verduurzaming maatregelen. - Hugo Niesing (Resourcefully)
Deze pitch toont broodnodige innovatie over het elektriciteitssysteem van de toekomst. We sturen in de fysieke ruimte (gebied onder het Trafohuisje) en tijd (simultaan opwek/afname per kwartier).
FlexPower stuurt de publieke laadpalen aan, FlexCity de laadinfrastructuur bij mensen thuis. Wat zijn de overeenkomsten en verschillen, hoe kunnen deze twee initiatieven elkaar optimaal versterken? ‘Zelfconsumptie’ achter je eigen aansluiting en onder het trafohuisje, hiermee verbeteren we:

• De levensduur van het transformatorhuisje;
• CO2 uitstoot van de buurt;
• Onze energie onafhankelijkheid;
• De werkelijke kosten van elektriciteit en netwerkgebruik.

OUI - De eerste circulaire auto – Barend Koolhaas
De OUI is het eerste circulaire elektrische voertuig op vier wielen. Het concept combineert een maximum aan praktische doeleinden met een minimum aan impact op het milieu. Het stelt de vraag: wat hebben we echt nodig? Weinig dingen zijn zo destructief als de auto. Vervuiling, verkeersdoden, enorme verspilling van energie en natuurlijke hulpbronnen en landschappen en gemeenschappen die worden verscheurd door infrastructuur. Als we onze manier van leven opnieuw willen vormgeven, moeten we de auto herontwerpen. We moeten wandelen en fietsen prioriteit geven, maar voor sommige doeleinden hebben we iets groters nodig. Het hoeft niet snel te gaan en het kan heel licht zijn. De OUI is ontworpen om gedeeld, gerepareerd en hergebruikt te worden. Het is een soort Fairphone op wielen die overal ter wereld kan worden gebruikt. Vooral op plekken waar schonere, veiligere mobiliteit een noodzaak is.

We hebben nog ruimte voor enkele pitches. Heb je een innovatieve oplossing voor één van onze transitievraagstukken? Of heb je een hulpvraag die je aan het netwerk wilt stellen? Neem dan contact met ons op!

Klinkt het programma interessant? Je bent welkom om aan te sluiten. Laat het ons weten en stuur een korte motivatie naar pelle@amsterdamsmartcity.com of noor@amsterdamsmartcity.com. De Kennis- en Demodag is van 12:45-16:30 met een borrel na afloop

Amsterdam UMC, OLVG en het Antoni van Leeuwenhoek (AVL) gaan elkaars medische data gepseudonimiseerd hergebruiken in Health Data Space Amsterdam.

HDSA is een geheel nieuwe, regionale zorgdata-infrastructuur. Deze ondersteunt patiëntenzorg en medisch wetenschappelijk onderzoek naar gezondheid en preventie. Met als doel: gezondheidsverschillen in de regio te verkleinen en de gezondheidszorg toegankelijk te houden.

Het initiatief van de drie Amsterdamse ziekenhuizen komt voort uit een bredere samenwerking met de Universiteit van Amsterdam, Vrije Universiteit Amsterdam, Gemeente Amsterdam, Amsterdam Economic Board en Philips. Verder trekken de ziekenhuizen nauw op met Amsterdam AI, het Amsterdamse samenwerkingsverband voor kunstmatige intelligentie, en Health-RI, dat zich inzet voor een landelijke geïntegreerde gezondheidsdata-infrastructuur voor onderzoek, beleid en innovatie.

HDSA faciliteert met deze betere en snellere uitwisseling van zorgdata wetenschappelijk onderzoek naar gezondheid, beter medisch inzicht in hoe mensen langdurig gezond kunnen blijven, gepersonaliseerde preventie en behandeling van ziekten. De samenwerking is een eerste stap in de aansluiting op (een nog te bouwen) nationale infrastructuur vanuit het Integraal Zorgakkoord (IZA) en een Europese samenwerking via het European Health Data Space (EHDS).

Lees het complete bericht via

Hoe zetten we Data in voor leefbare straten, buurten en steden? En heb je die datasets echt zo hard nodig? "Of heb je de bewoner al voor je, kun je aan tafel, en kun je gewoon samen van start gaan met een idee?" (aldus Luc Manders).
 
Op 29 februari kwamen we in een volle Culture Club (Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten) bijeen om het te hebben over Data en Leefbare Wijken. In een fijne samenwerking met onze partner Hieroo en SeederDeBoer nodigden we verschillende sprekers en onze communities uit op het Marineterrein Amsterdam.  

Leefbare wijken op de kaart en het visueel maken van data.

Sahar Tushuizen en Martijn Veenstra (Gemeente Amsterdam) namen verschillende kaarten mee om ons te laten zien hoe visuele data weergaven worden ingezet bij het maken van verstedelijkingsstrategieën, omgevingsvisies en beleid.

Een stad is opgebouwd uit verschillende wijken en gebieden. Simpel gezegd; in sommige wijken wordt vooral ‘gewoond’, in andere gebieden vooral gewerkt, en in sommige wijken vindt er een mooie functiemenging plaats. Samen zorgt dit voor een balans, en maakt het de stad. Maar vooral de wijken met een functiemix maken fijne wijken om in te leven, aldus Sahar en Martijn. Door de spreiding van functies visueel te maken met kaarten kan je inzichtelijk maken hoe het nu is verdeeld in Amsterdam, en inspelen op de gebieden waar functiemenging misschien wel erg achterloopt. Stedelijke vernieuwing is uiteindelijk ook een sociaal project. Het gaat niet alleen over stenen plaatsen, we moeten het ook koppelen aan bereikbaarheid en/van voorzieningen.

Sahar en Martijn gebruiken hun kaarten en gekleurde vlekken om de leefbaarheid van wijken terug te laten komen in Amsterdamse visies. Maar de kaarten vertellen niet het hele verhaal, benoemen ze op het einde van hun presentatie. “We gaan ook in gesprek met inwoners hoe functies en buurtactoren worden ervaren en gewaardeerd”. Dit maakte een mooi bruggetje naar de volgende twee sprekers.  

Welzijnsdashboard.nl

Hebe Verrest (Professor aan de Universiteit van Amsterdam) nam ons daarna mee in het verhaal van welzijnsdashboard.nl. Een samenwerkingsproject tussen Amsterdamse buurtbewoners (Venserpolder) en onderzoekers van de UvA.

Dit project vond haar oorsprong in twee ontwikkelingen: Er zijn de bewoners die zich niet altijd kunnen herkennen in het beeld dat over hun wijk en economisch welzijn bestaat, en zich niet gehoord voelen in verbeterprocessen in hun eigen omgeving. En dan zijn er ook de wetenschappers die merkten dat data over levens vaak nauw economisch gestuurd is. De data en het meten ervan gebeurt op een hoog schaalniveau, en dus vroegen onderzoekers zich af hoe je op lokale schaal kunt meten met meetinstrumenten die van nature democratischer zijn.

Onderzoekers van de UvA en bewoners van de wijk Venserpolder (Amsterdam Zuid-Oost) creëerden daarom samen een dashboard. De bewoners mochten meedenken wat het dashboard allemaal voor functies had, en het belangrijkste; ze mochten samen de variabele indicatoren bedenken die ze van belang vonden voor de buurt. Met behulp van de samengestelde indicatoren konden ze hun (persoonlijke) ervaringen vertalen naar data over de leefbaarheid en staat van hun buurt. De bewoners ervaarden meer zeggenschap en gehoor, en werden steeds beter in het werken met het dashboard en het vertalen van persoonlijke ervaringen naar wat algemenere data. De onderzoekers leerden met het dashboard over het ophalen van subjectieve, maar bruikbare data. En ten slotte was het voor beleidsmedewerkers en experts een mooie middel om een mix van ‘verhalen uit de buurt’ en abstractere data te verkrijgen.  

Het project loopt nog steeds en zal worden toegepast op verschillende buurten. Voor nu sloot Hebe haar presentatie af met een belangrijke learning: "Wat de bewoners belangrijke variabelen vinden, lijken ook die te zijn waar een probleem speelt".  

Van data naar datum

Ten slotte hield Luc Manders (Buurtvolk) een inspirerend pleidooi over zijn ervaringen met interventies in kwetsbare wijken. Hoewel data zeker bruikbaar kan zijn voor het signaleren en voorspellen van problemen, wilde hij het publiek tonen dat het uiteindelijk vooral gaat om het in gang zetten van een dialoog en interventie, samen mét de buurtbewoners.

Data kan zeker bruikbaar zijn voor het signaleren en voorspellen van problemen. Het in kaart brengen van risico’s in wijken kan ons tonen waar actie nodig is, maar uiteindelijk gaat leefbaarheid en welzijn over een geleefde werkelijkheid. Het gevaar is dat we blindstaren op data en kaarten en dat we de kaarten ‘beter’ maken, in plaats van iets echt in gang zetten in de wijk zelf. Want ook daar waar de cijfers verbetering aangeven, kunnen nog steeds dingen spelen die we niet weten te vangen met onze data en meetinstrumenten.

Luc noemde zijn presentatie daarom ‘Van data naar datum’. We zouden het iets minder mogen hebben over data, en het méér moeten hebben over de datum waarop we van start gaan met een project, een initiatief of een dialoog met buurtbewoners. Het liefst gaan we zo snel mogelijk met de bewoner aan tafel en zetten we iets in gang. Het begint bij het delen van verhalen en ervaringen over de situatie in de wijk, deze gaan verder dan cijfers die hoogover zijn opgehaald. Dan kan er samen met de bewoners worden nagedacht over een interventie die de wijk ten goede zou komen. Luc benadrukte hierbij ook dat we nog in te korte termijnen denken. Projecten van 2 jaar en professionals die zich 2 jaar in een wijk vastbijten vinden we al een mooie prestatie. Maar interventies in het sociaal domein hebben langer nodig. We zouden moeten denken in investeringen van bijvoorbeeld 10 jaar, zo kunnen we samen met bewoners meer leren van elkaar en meer vertrouwen op bouwen, en hoeven we niet steeds het wiel opnieuw uit te vinden.

Luc deelde ervaringsvoorbeelden, waarbij kleine interventies positieve bij-effecten in gang zetten, en moedigde het publiek aan: "Kosten en investeringen zullen aan de voorkant komen en blijven. Maar blijf het langdurig doen, leer samen met de bewoners, en denk aan het sneeuwbaleffect dat kleine interventies in gang zetten".

Dank aan de sprekers voor hun verhalen en het publiek voor de levendige discussies na afloop. Wil je bij onze volgende Data Dilemma's zijn? De volgende editie van deze serie open events vindt plaats op 30 mei. Het onderwerp en de sprekers worden binnenkort bekendgemaakt via ons platform en LinkedIn. Tot dan!

Exciting news! We're happy to announce the launch of the Circular Innovation Collective program guide!

Launched during the #WeekofCircularEconomy2024, the guide is a practical roadmap for local governments to foster circular innovation within their cities and regions.

Gathering insights from its first pilot program in the Metropolitan Region Amsterdam, the guide offers practical and comprehensive instructions for scoping out, designing, and executing local innovation programs. Here’s what Egon van Wees from Amsterdam Impact said about the program:

"To transition to an impact economy we need to radically change our approach. We need to work with front runners and entrepreneurs that tackle societal challenges and influence the broader ecosystem. With the CIC approach you can do just that.” - Egon Van Wees, Program Coordinator, Amsterdam Impact (CIC program Funder).

Wanting to empower other cities and regions across Europe, the CIC is sharing its FREE program guide to accelerate the transition to the new circular economy.

Download the guide in the link below

The Circular Innovation Collective is a consortium of impact-driven organizations initiated by Metabolic, Impact Hub Amsterdam, and Bankers without Boundaries. With the support of the City of Amsterdam (Amsterdam Impact), The DOEN Foundation, and Goldschmeding Foundation, this initiative specifically targeted achieving 70% circular textiles in the Metropolitan Region Amsterdam by 2030. Demonstrating the potential for impactful change, CIC is now dedicated to sharing its knowledge, experience, and strategies in an open-source manner.

#circularinnovationcollective #circularcities #ventures

Happy Thursday, all 🎈

👯While Playground 🛝 is busy building the product, we actively talk with architects, developers, and governments. One topic that keeps surfacing is that there isn’t a clear and simple framework for starting community engagement and even convincing internal stakeholders to embark on this adventure without knowing the associated costs and best practices.

For that reason, we are releasing the Playground Framework 🪄. With five simple clicks, you can generate an actionable strategy to help you navigate the complexities of making our cities more inclusive.

✨Play with the framework and share your thoughts with us. Link to public demo video 🔗

💌<strong>Our inbox is open;</strong> let’s build the future of our cities together. 🏙️🍃

Heb of ken jij een vernieuwend initiatief op het gebied van toegepaste Artificiële Intelligentie? Nomineer deze toepassing dan voor de Dutch Applied AI Award!

Het is dit jaar voor de vijfde keer dat deze juryprijs tijdens de jaarlijkse Computable Awards wordt uitgereikt. Sinds 2020 beloont het Centre of Expertise Applied AI van de Hogeschool van Amsterdam samen met ICT-platform Computable en podcast De Dataloog een innovatieve AI-toepassing.

Daarbij beoordeelt de jury - bestaande uit vijf experts op het gebied van Applied AI - alle inzendingen op drie criteria:

• Applied AI - in hoeverre is de oplossing al geïmplementeerd, wordt het gebruikt door de beoogde doelgroep en hoe groot is het aantal (potentiële) klanten/het aantal mensen dat met deze innovatie direct of indirect wordt geholpen.
• Uniekheid - in hoeverre is de innovatie de enige in haar soort, is het nooit eerder op de markt gebracht en kan het doel van de innovatie niet op een andere manier worden behaald.
• Responsible AI (transparantie, privacy, fairness, etc.) - in hoeverre is het ontworpen of gebruikte AI-algoritme transparant. Stelt het de gebruiker in staat om verantwoording af te leggen en duidelijk te zijn over de factoren die de algoritmische beslissingen beïnvloeden.

Je kunt een initiatief tot maandag 1 juli voordragen via deze link .

Uit alle inzendingen maakt de jury een top 3. De top 3 wordt op dinsdag 12 november uitgenodigd op de Hogeschool van Amsterdam om zijn innovatieve AI-toepassing te pitchen. De winnaar wordt op donderdag 28 november verkozen tijdens de uitreiking van de Computable Awards in de Jaarbeurs Utrecht.

Meer informatie 

Eerdere winnaars:

• 2023 - KLM, Mainblades, KPN 
• 2022 - WSK Medical | Zeno AI 
• 2021 - BAM Infra Asset Management 
• 2020 - DEARhealth 

Gebruik deze als kapstok voor uw strategie

De kracht van een integrale strategie die financiën, mens en milieu met elkaar in balans brengt. Duurzaamheid is de nieuwe norm. Veel organisaties hebben duurzaamheid reeds een plek gegeven in hun strategie. Maar hoe zorgt u dat u tot een integrale strategie en juiste verantwoording komt? De standaarden die de EU zet op het gebied van duurzaamheid, vanuit haar ambitie om de EU een duurzame regio te laten zijn in 2050, geven de mogelijkheid om als publieke instelling relevante duurzaamheidsthema’s te selecteren en prioriteren tot een integrale strategie en een heldere verantwoording. In aansluiting op de wensen en verwachtingen van alle stakeholders.

De meerwaarde van ESG voor uw organisatie

Onze maatschappij verlangt steeds sterker van organisaties dat zij hun financiële resultaten in balans brengen met hun sociale belangen en het milieu. In antwoord hierop heeft de EU de Green Deal vastgesteld, die de regio duurzaam moet maken op basis van vijf milieuthema’s (klimaat, vervuiling, water, biodiversiteit en circulariteit). Om daarop te kunnen sturen heeft de EU ook richtlijnen voor verslaggeving vastgesteld, de zogenoemde Corporate Sustainability Reporting Directive (hierna CSRD) vastgesteld. Uit deze richtlijn zijn de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) voortgekomen. Deze standaarden bieden handvatten voor hoe een organisatie zich op het gebied van milieu (Environment), mens (Social) en bestuur (Governance) kan verantwoorden. 
De EU-standaarden bieden publieke organisaties de kapstok om duurzaamheid een integraal onderdeel te maken van de organisatiestrategie en voorop te (blijven) lopen in de beweging. De ESRS zijn weliswaar primair gericht op verslaggeving, maar bieden ook een mooi afwegingskader voor bestuurders en management bij het maken van strategische keuzes. Daarmee bereidt u zich voor op een toekomst waarin organisaties nadrukkelijker worden gevraagd om een positieve impact op mens, milieu en maatschappij te maken en waarin bepaalde duurzaamheidsontwikkelingen (zoals klimaatverandering) risico’s kunnen gaan vormen voor uw organisatie.

Welke verplichtingen gelden voor publieke instellingen?

Iedere publieke instelling krijgt naar verwachting te maken met eisen op het gebied van duurzaamheid en transparantie daarover. Hetzij omdat dit verplicht wordt in Nederlandse wetgeving, dan wel doordat uw stakeholders u om verantwoording gaan vragen. Zo zal bijvoorbeeld uw bank bij het verstrekken van financiering naar verwachting u bevragen over het effect van de verstrekte lening op mens, milieu en maatschappij. Een bank heeft namelijk de verplichting te rapporteren over de duurzaamheid van haar portefeuille.

"Het is zo goed als zeker dat publieke organisaties gevraagd gaan worden zich te verantwoorden over duurzaamheid"

De weg naar een integrale strategie en heldere ESG-rapportage

Onderstaande roadmap vertelt hoe u in 7 stappen tot een integrale strategie en verantwoording kan komen. Het vormgeven van een integrale strategie - waarin duurzaamheid een prominente plek inneemt - en u als organisatie hierover kunnen verantwoorden, is een proces dat niet alleen afstemming behoeft met de stakeholders, het vraagt ook om inbedding in alle processen van het bedrijf – en dat komt met de nodige inspanning en doorlooptijd. Wij adviseren u dan ook om hiermee tijdig aan de slag te gaan.

Essentieel is allereerst te bepalen wie hiervoor verantwoordelijk is binnen uw organisatie (stap 1). Om vervolgens te beoordelen op welke duurzaamheidselementen uw organisatie een significante impact heeft (stap 2). Wanneer sprake is van een significante impact noemen we dat ook wel ‘materiële impact’.

Hoe bepaalt u op welke onderdelen uw impact materieel is?

Welke duurzaamheidsthema’s relevant zijn, wordt bepaald door de aard van uw activiteiten, de behoeften van de belanghebbenden van uw organisatie op dit vlak én uw eigen ambitie en beleid.

Uw stakeholders, zowel intern als extern, kunnen belangrijke informatie geven in de materialiteitsanalyse over de duurzaamheidsthema’s waar uw organisatie het verschil maakt. Zij zijn echter niet allesbepalend. U kent zelf uw organisatie het beste en de aanwezige expertise binnen uw organisatie is ook zeker van belang om te bepalen waar de belangrijkste thema’s liggen. Uiteindelijk bepaalt u als management welke thema’s u zich op richt, op basis van de verkregen input en aangevuld met uw eigen strategische keuzes.

Een materialiteitsanalyse is tweeledig: u kijkt niet alleen naar de impact van de organisatie op de omgeving, maar ook naar de financiële impact van duurzaamheidsthema’s op de organisatie. Als u bijvoorbeeld denkt aan vervoersbewegingen - en daarmee samenhangende uitstoot - die uw dienstverlening teweegbrengt,  dan is niet alleen de vraag hoe groot de invloed van die uitstoot is op de omgeving, maar ook wat er gaat veranderen door bijvoorbeeld regelgeving. Komt er bijvoorbeeld regelgeving die uitstootreductie verplicht en betekent dat dat elektrisch vervoer de standaard wordt? Dan kan dat belangrijke financiële impact hebben op de waarde en levensduur van uw huidige vervoersmiddelen.  

"Met input van uw stakeholders en experts bepaalt u in een materialiteitsanalyse de duurzaamheidsthema’s waar uw organisatie het verschil maakt."

In een volgende publicatie zullen we dieper ingaan op stappen 3 t/m 7.

Waarom de dubbele materialiteitsanalyse tóch van belang is.

Voor publieke organisaties is de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) niet verplicht. Toch is de dubbele materialiteitsanalyse een goede manier voor organisaties om inzicht te krijgen in hun impact, kansen én risico's op het gebied van duurzaamheid, vertellen Oscar Ferrero Scholte en Leon Stokman, beide senior manager bij Deloitte Audit & Assurance.

Als het gaat om duurzame bedrijfsvoering is er momenteel veel te doen rond het idee van 'dubbele materialiteit', en dat is niet zonder reden. Het uitvoeren van een dubbele materialiteitsanalyse is feitelijk de eerste cruciale stap om te voldoen aan de nieuwe Europese Sustainability Reporting Standards (ESRS) die vanaf 2024 ingaan.
Met andere woorden: begrijpen wat de impact, kansen en risico's hiervan zijn én hoe je het kunt toepassen in je organisatie is nog nooit zo belangrijk geweest. Ook voor publieke organisaties, want al geldt deze verplichting voor hun (nog) niet, het is te verwachten dat ook zij zich in de nabije toekomst over hun duurzaamheidsprestaties zullen moeten verantwoorden.

Twee perspectieven

De dubbele materialiteitsanalyse vraagt van organisaties om enerzijds na te gaan hoe hun acties invloed hebben op de mens en de planeet (het inside-out perspectief), en anderzijds om in kaart te brengen hoe duurzaamheidskwesties hun financiële welzijn kunnen beïnvloeden (het outside-perspectief). Het gaat er dus om dat je vanuit twee verschillende perspectief naar het grote geheel kijkt.

Inside-out De impact van de acties van een organisatie op mens en planeet kunnen zowel positief als negatief zijn. Wanneer er schade aan de natuur ontstaat is dat een negatieve impact, terwijl je als organisatie juist ook kunt bijdragen, bijvoorbeeld aan de energietransitie. Schendingen van mensenrechten is een voorbeeld van een negatieve impact op mens en maatschappij. Maar een organisatie kan bijvoorbeeld ook de kansengelijkheid vergroten en daardoor armoede verminderen. Met als secundair gevolg een lagere druk op sociale zekerheid en hogere belastinginkomsten voor de (lokale) overheid.

Outside-in Hier gaat het om de impact van duurzaamheid en klimaat op jouw organisatie. Dit gaat om zaken zoals groei, prestaties en kapitaalkosten van je organisatie op de korte, middellange en lange termijn. Denk bijvoorbeeld aan de wettelijke CO2-heffingen en de ontwikkelingen van circulaire producten. Van oudsher vonden vooral investeerders dit perspectief van belang, maar inmiddels is er samenleving breed interesse in de manier waarop organisaties met duurzaamheidsrisico's en -kansen omgaan.
In de dubbele materialiteitsanalyse worden deze twee perspectieven gecombineerd, zodat je als organisatie kunt achterhalen welke duurzaamheidsrisico's en -kansen specifiek voor jouw organisatie materieel zijn en dus moeten worden meegenomen in je rapportage. Het is een forse opgave, maar biedt je organisatie ook voordelen. De belangrijkste meerwaarde is dat het handvatten geeft om de middelen van je organisatie te gebruiken voor zaken die er echt toe doen, én hierop ook actief te sturen. De strategie komt daarmee volledig in lijn met de duurzaamheidsambities. Bovendien draagt het actief betrekken van stakeholders bij aan het maatschappelijke draagvlak van je organisatie en de strategische keuzes die je maakt.

Eerste stappen

De logische, eerste stappen zijn:

1. Het inventariseren van je waardeketen
2. Beoordelen waar je organisatie een materiële impact heeft in de keten
3. Het inventariseren en benaderen van de betrokkenen: wie zijn de relevante stakeholders?

Hou hierbij ook de twee perspectieven in gedachten en ga na op wie je activiteiten een directe invloed hebben, en wie er belang hebben bij jouw rapportage. Ga vervolgens met deze stakeholders (van afnemers van diensten tot financiers en sociale partners) in gesprek, en maak samen een lijst van de mogelijke relevantie duurzaamheidsonderwerpen. Het vastleggen van de wijze waarop je materialiteitsanalyse tot stand is gekomen is daarbij nuttig, want dat maakt het proces toetsbaar.

Deskundigen betrekken en samenwerken

Duurzaamheid is een breed begrip, waardoor de meningen van stakeholders sterk uiteen kunnen lopen. Op zo'n moment helpt het om zowel interne als externe deskundigen te betrekken om de gesprekken met stakeholders te structureren.
Bij het bepalen en beoordelen van effecten, risico's en kansen is bijvoorbeeld expertise nodig op de gebieden van strategie, financiën en risicobeheersing. Denk er in deze fase bijvoorbeeld aan om een externe accountant te betrekken, die moet immers in een later stadium ook de controle daarop uitvoeren. Het vroegtijdig betrekken van de accountant voorkomt ook dat er onderwerpen worden gemist, die vanuit het perspectief van de accountant materieel zijn. Op die manier wordt de lijst van duurzaamheidsonderwerpen teruggebracht tot de zaken die van materieel belang zijn en waarover dus moet worden gerapporteerd. Onderdeel hiervan is ook het inzichtelijk maken in hoeverre deze zaken zijn opgenomen in het risicomanagementsysteem van je organisatie.
Bij het inventariseren van de relevante duurzaamheidsonderwerpen is samenwerken het credo. In de publieke sector is al te zien dat organisaties elkaar om deze reden opzoeken, inspireren en onderling peer reviews uitvoeren. Ook diverse brancheorganisaties, zoals Aedes, ActiZen de VNG, pakken hier de handschoen op.
Als de lijst met relevant beoordeelde onderwerpen er eenmaal is, is het tijd voor de volgende stap: er moet per onderwerp worden beschreven wat de impact is, en welke risico's en kansen het oplevert. Dat is niet eenvoudig. Sommige onderwerpen beïnvloeden elkaar en de termijn van de impact kan verschillen van de termijn waarop een kans of risico zich voordoet. Daarbij is er ook aandacht nodig voor zaken waarvan geldt dat het risico dat ze zich voordoen klein is, terwijl de impact enorm zou zijn.
Denk aan de recente wereldwijde covid-epidemie. Per onderwerp moet dan ook de omvang en de reikwijdte worden beoordeeld. Daarbij moet worden aangegeven welke negatieve of positieve impact een activiteit heeft en wat de kosten zijn om de negatieve effecten ongedaan te maken. In feite moeten daarbij dus de financiële effecten worden beoordeeld die niet in de jaarrekening zijn verwerkt. Daarvoor is inzicht in de waardeketen noodzakelijk.

Start tijdig

De CSRD zal niet verplicht worden voor publieke organisatie (m.u.v. NV’s en BV’s), maar ons advies is om niet achter te blijven. Start tijdig, dat is noodzakelijk om de nodige ervaring op te doen. Het komen tot een afgewogen materialiteitsbeoordeling is namelijk een iteratief en tijdrovend proces. Een gedegen beoordeling ontstaat pas na het in verschillende stappen bouwen, verbeteren en verfijnen. Er is nog een reden waarom vandaag beginnen nut heeft: de dubbele materialiteitsanalyse heeft een effect op de strategie van je organisatie. Publieke organisaties hebben een voorbeeldfunctie wat betreft het verantwoord omgaan met mens en planeet. Wij zien bij private organisaties al dat de materialiteitsanalyse leidt tot het onderkennen van nieuwe thema’s die worden geïntegreerd met de strategie - een win-winsituatie.

Over de resultaten van het eerste ESG-Quickscanonderzoek in de publieke sector

Elke publieke instelling zal op een zeker moment te maken krijgen met eisen rondom duurzaamheid en de transparantie hierover. Deloitte ontwikkelde daarom een ESG-Quickscan en onderzocht hoe 60 grote organisaties in de publieke sector hun duurzaamheidsactiviteiten rapporteren. Juwi Liu, Senior Manager Audit Advisory en Patrick Jussen, Partner Audit Advisory, beiden werkzaam als adviseur in de publieke sector, vertellen meer.

Vanaf 2024 start de EU met het verplicht stellen van duurzaamheidsrapportages voor bedrijven, gebaseerd op de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Hoewel deze verplichting niet voor de publieke sector geldt, met uitzondering van de BV's en NV's, kunnen ook zij niet om duurzaamheid heen. Publieke organisaties hebben immers de maatschappelijke plicht om balans te brengen in sociale belangen, financiële resultaten en milieu. Deze transitie nodigt publieke instellingen dan ook uit om hun omgang met kansen en risico’s op het gebied van duurzaamheid in kaart te brengen.

Download het ESG rapport

Om die reden ontwikkelden jullie de ESG-Quickscan met daarin 28 vragen. Met welk doel is deze tool ontwikkeld?

Liu: “De Quickscan kan organisaties en ons inzicht geven in hun duurzaamheidsinspanningen op basis van de manier waarop ze hierover rapporteren. Het is bewust geen uitgebreide scan geworden, omdat duurzaamheidsrapportage nog een nieuw onderwerp is. Veel organisaties bevinden zich nog in een beginstadium, en deze Quickscan geeft inzicht in waar ze zich bevinden en welke vervolgstappen kunnen worden genomen.”

Welke instellingen waren bij jullie onderzoek betrokken?

Jussen: “In het onderzoek hebben we 60 grote instellingen uit de publieke sector onder de loep genomen, waaronder ziekenhuizen, ouderenzorg- en GGZ-instellingen, gehandicaptenzorg, universiteiten en gemeenten.” 
 
Liu: “We bestudeerden jaarverslagen en jaarrekeningen van 2022 en andere openbare data zoals begrotingen en milieuverslagen. Het was een bewuste keuze om alleen openbare gegevens te gebruiken (en bijvoorbeeld geen interviews af te nemen), omdat de duurzaamheidsverantwoording draait om transparantie over waar je staat in de duurzaamheidstransitie.”

Jullie hanteren vier niveaus voor de ESG-Quickscan, van ‘Exploring Sustainability’ tot 'Being Sustainable'. Welke organisaties scoorden het hoogst, welke het laagst?

Liu: “Zoals verwacht, scoorde geen enkele organisatie veel hoger dan niveau 2: Doing Sustainable. De GGZ-sector rapporteert het minst over duurzaamheid en bevindt zich nog op het niveau Exploring Sustainability. Universiteiten, gemeenten en ziekenhuizen scoren vooral op het niveau Doing Sustainable. Dit was te verwachten, omdat deze organisaties iets meer met duurzaamheid bezig zijn, bijvoorbeeld door zich te committeren aan de Green Deal Duurzame Zorg of al duurzaamheidsdoelstellingen hebben opgenomen.”

"Publieke instellingen hebben een belangrijke voorbeeldfunctie te vervullen.”

Wat zijn jullie belangrijkste bevindingen?

Liu: “Het goede nieuws is dat we zien dat de meeste organisaties in meer of mindere mate met duurzaamheid bezig zijn. Er zijn veel initiatieven en daarover wordt ook gerapporteerd. Tegelijkertijd constateren we dat deze rapportage nog enorm versnipperd is. Bedrijven rapporten in verschillende documenten over hun duurzaamheidsactiviteiten. Niet alleen in jaarverslagen, maar ook in milieurapportages, roadmaps, op hun website of in afzonderlijke duurzaamheidsverslagen. Die versnippering maakte het voor ons, en dus ook voor hun stakeholders, moeilijk om een compleet en integraal beeld te krijgen.”   
Jussen: “Daarbij zien we dat er nauwelijks tot geen eenduidige spelregels worden gehanteerd in de verslaglegging. Er wordt bijvoorbeeld zelden concreet gemeld wat de beoogde doelstelling is en in hoeverre deze is bereikt. Ook is vooral zichtbaar welke activiteiten wél worden uitgevoerd, en het is onduidelijk welke activiteiten niet worden benoemd en dus niet uitgevoerd. Dit maakt de informatie moeilijk te interpreteren en roept vragen op over hoe transparantie over duurzaamheidsaspecten wordt geborgd.”

Dat lijkt me een eyeopener...

Liu: “Absoluut, en nu rijst de vraag hoe we in de publieke sector meer kunnen toewerken naar bruikbare informatie over de duurzaamheidstransitie.”

Hebben jullie daar al ideeën over?

Liu: “Zorg voor één integraal document per organisatie waarin je over alle duurzaamheidsactiviteiten rapporteert. Beschrijf daarin je ambities en doelstellingen, wat daarvan is gerealiseerd en wat je nog niet hebt gedaan."
Jussen: “En zorg voor een eenduidige manier van rapporteren. Dat maakt de informatie goed interpreteerbaar.”

Liu: “Eenduidig rapporteren én alle duurzaamheidsactiviteiten in één document weergeven is bovendien ook van belang voor alle stakeholders in je keten. Financiële instellingen zoals verzekeraars en banken hebben een verplichting om over de CSRD te rapporteren, en daarbij niet alleen naar hun eigen activiteiten te kijken, maar ook naar die van bijvoorbeeld hun leveranciers. Bereid je dus voor op vragen hierover in de nabije toekomst: één duidelijk en evenwichtig verslag voor de diverse stakeholders bespaart veel tijd.”

"Zie rapporteren als een kans om je te onderscheiden, je strategie te bepalen en sturing te geven aan de duurzaamheidstransitie.”

Tot slot: De rapportageverplichting wordt door bedrijven nogal eens ervaren als een administratieve verzwaring die niet gelegen komt in deze tijd van zwakke economische groei. Hoe zien jullie dat?

Jussen: “Als we bij onze klanten aan tafel zitten, merken we dat zij uiteraard geen behoefte hebben aan een verplichting, maar wél aan gezamenlijke actie om tot een duurzamere en inclusievere wereld te komen. Evenwichtig rapporteren is een middel om dat te bereiken. En juist publieke instellingen hebben hierin een belangrijke voorbeeldfunctie te vervullen.”   
 
Liu: “Wie duurzaamheid prominent opneemt in zijn strategie springt eruit in de strijd om nieuw talent. De nieuwe generatie werknemers is veel meer bezig met thema's als diversiteit, inclusiviteit en de werk-privébalans. Met andere woorden: zie het rapporteren als een kans om je als organisatie te onderscheiden, je strategie te bepalen en sturing te geven aan de duurzaamheidstransitie.”

The quest for parking in Amsterdam presents a unique set of challenges, including narrow lanes, constant vehicular flow, and strict parking policies. This iconic city, celebrated for its canal system, historical buildings, and cultural vibrancy, also faces the modern urban dilemma of parking scarcity. Amidst these challenges, Amsterdam's approach to parking, characterized by a zonal system with variable rates, mirrors its commitment to promoting sustainable urban mobility. Within the bustling heart of the city, parking fees can soar to €7.50 per hour, a pricing strategy designed to incentivize public transport and biking, cherished and eco-friendly travel methods among the locals.

Amsterdam's dynamic parking strategy also paves the way for innovative solutions like Mobypark, a platform revolutionizing parking by facilitating the rental of private parking spots. This initiative not only offers a cost-effective alternative to the traditional parking hunt but also optimizes the use of existing spaces, aligning with the city's sustainability goals.

For those seeking affordability without sacrificing convenience, Amsterdam's Park and Ride (P+R) facilities serve as a beacon. Strategically located at the city's periphery, these parking havens offer reduced rates, encouraging drivers to park their vehicles and hop on public transport to reach the city's core. This system significantly mitigates urban congestion and lowers parking costs for both tourists and daily commuters.
The allure of P+R locations is undeniable, especially when juxtaposed with the exorbitant costs of street parking. To access P+R discounts, users must integrate their parking with public transportation, highlighting the city's efforts to weave sustainability into the fabric of urban travel. Mobypark's P+R options stand out for their simplicity and affordability, offering seamless access to the city center without the usual prerequisites. Examples include:

• P+R parking at RAI Amsterdam
• P+R Amsterdam West at the Leonardo Hotel

Amsterdam's strategy to curtail on-street parking availability is a deliberate move towards fostering a more sustainable, pleasant cityscape. By endorsing alternatives like public transport, cycling, and Mobypark's innovative parking solutions, Amsterdam is making strides in reducing traffic jams, cutting down on pollution, and improving urban life quality. These initiatives are testament to Amsterdam's dedication to a sustainable future, highlighting Mobypark's pivotal role in transforming the city into a smarter, more navigable urban space.

Find a link to Mobypark here: Amsterdam parking

Misschien is het u opgevallen dat er nieuwe borden in de stad staan. Deze 'No-fly zone' borden geven aan dat je niet met drones mag vliegen. Drones zijn in het grootste deel van Amsterdam namelijk verboden.

We zien de afgelopen jaren meer drones in de stad. Maar veel mensen kennen de vliegregels niet. In 2023 bleek 99 procent van de waargenomen dronevluchten zonder toestemming plaats te vinden.

Waarom is dat een probleem?

Amsterdam ligt grotendeels in een gecontroleerd luchtruim van luchthaven Schiphol. Hier gelden specifieke regels om er te mogen vliegen met drones. Zonder toestemming vliegen kan het luchtverkeer in gevaar brengen. Daarnaast maken drones met camera's inbreuk op de privacy van Amsterdammers, bedrijven en bezoekers.

Proef met borden in de stad

Op plekken waar veel ongewenst wordt gevlogen met drones, bijvoorbeeld het Vondelpark, Museumplein en de Johan Cruijff ArenA, doen we een proef. We hebben hier No-fly borden geplaatst. Zo willen we bewoners en bezoekers bewuster maken van de regels. Daarnaast maken we afspraken met bekende webwinkels om klanten in de regio Amsterdam actiever te informeren over wat wel en niet mag.

Boete

De politie handhaaft op vliegen zonder toestemming. U kunt hiervoor dus een boete krijgen.

Meer weten

Wilt u vliegen met een drone in een deel van de stad of daarbuiten waar het wél mag?

• Lees de regels over dronevliegen op de website van de Rijksoverheid.
• Of stel uw vragen aan het Amsterdam Drone Lab van de gemeente Amsterdam. Hier kunt u ook hulp krijgen als u een vergunning wilt aanvragen.
• Let altijd op de veiligheid en privacy van mensen in de buurt.

De Hogeschool van Amsterdam (HvA) heeft de derde editie van het Impact Magazine uitgebracht, waarin het Centre of Expertise Applied AI centraal staat. In deze editie draait het om AI en digitalisering, en gaat het magazine dieper in op wat de razendsnelle ontwikkeling van deze technologie voor onze maatschappij kan betekenen.
 
Daarnaast zoomt het Impact Magazine in op de verantwoorde ontwikkeling van AI en geeft het impactmakers een podium. Zo spreken Ivar Timmer (onderzoekscoördinator van het Legal Tech Lab, HvA) en Wilco Verdoold (docent-onderzoeker bij de opleiding Commerciële Economie, HvA) over het nieuwe AI-landschap waar studenten, docenten en beroepsprofessionals doorheen moeten navigeren. Maar hoe doe je dat en welke middelen kun je hiervoor inzetten?
 
Ook geeft het Impact Magazine lezers een diepgaande kijk op de snel veranderende en complexe wereld van generatieve AI. Hoe maak je studenten bijvoorbeeld AI-ready en voorkom je dat ze na hun afstuderen weer terug de schoolbanken in moeten? Lees deze editie hier