Smart bicycle storage at Paradiso knows if there’s a free spot

Op vrijdag 7 juni 2024 organiseert het Smart Education Lab van de Hogeschool van Amsterdam een symposium dat in het teken staat van digitale middelen voor het onderwijs.

Vijf jaar geleden is binnen de Faculteit Onderwijs en Opvoeding, het Smart Education programma opgezet. Dit programma onderzoekt hoe AI en andere digitale technologieën het onderwijs kunnen verbeteren, door verschillende projecten en netwerkactiviteiten, zowel binnen het eigen onderwijs als samenwerkingen met partners.

Tijdens dit symposium delen we de onderzoekresultaten, verzorgen wij verschillende workshops en kun je kennismaken met de mensen die er aan werken.

Voor de keynote hebben we een intrigerende gastspreker in huis gehaald. Prof. dr. Frank van Harmelen is een internationaal toonaangevende wetenschapper op het gebied van AI. Met zijn jarenlange ervaring neemt hij ons mee in de brede wereld van deze technologie.

Op 20 en 21 juni reizen we af naar het zuiden om daar van Sittard-Geleen en Heerlen te leren. Ervaar in Heerlen en Sittard-Geleen hoe de slimme stad in de praktijk toegepast wordt en waar deze slimme toepassingen het fysieke en sociale domein verbindt.

In Sittard-Geleen zie je hoe zij in hun proeftuin Zeeheldenbuurt in gesprek gaan met de inwoner over activiteiten en bewegen. In Heerlen-Noord leren we van de stappen die worden gezet in een van de gebieden van het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid op gebied van kansengelijkheid. En bij de Brightlands Smart Services Campus in Heerlen gaan we in gesprek over hoe onderzoek en organiseer je samen met diverse partijen digitalisering enerzijds op gebied van circulariteit, anderzijds in het kader van bestaanszekerheid en particpatie. De gebundelde kennis van data science en mensgerichte Artificial Intelligence (AI) leidt tot nieuwe slimme digitale ontwikkelingen en diensten, die de kwaliteit van leven verbeteren.

Conceptprogramma
Dag 1: Proeftuin Zeeheldenbuurt Sittard-Geleen
Met de proeftuin Zeeheldenbuurt speelt de gemeente Sittard-Geleen in op drie thema’s, (Smart City, Participatie en Klimaat adaptatie). Samen met buurtbewoners en vakspecialisten (extern en intern) zijn ze in één buurt aan de slag om een betere toekomstbestendige leefomgeving te creëren en ontmoeting te stimuleren.
De gemeente luistert aan de hand van ‘slimme’ toepassingen naar de inwoner, houdt 0-metingen en monitoren, werkt aan een Digital Twin meetnetwerk en bekijkt dit alles gezamenlijk door de glazen van VR-brillen.
Kortom: Hoe kun je in deze buurt samen een Klimaatbestendige betere leef en ontmoet- omgeving creëren? Welke lessen leren we hier? Wat vinden de buurtbewoners van deze aanpak?

Dag 2: Van de Brightlands Smart Services Campus naar Heerlen – Noord
We starten deze dag in de Brightlands Smart Services Campus met twee parallelle tracks na een gezamenlijke aftrap over hoe de Brightlands Smart Services werkt.

Circulaire track 
CollaborAll/Monady laten aan de hand van de transformatie van het voormalige DSM-hoofdkantoor in Heerlen zien hoe hun Circulaire Build Hubs werken. De Circulaire Build Hub zorgt ervoor dat al die individuele partijen met elk hun eigen informatie, specialistische inzichten, data, specificaties etc. op een makkelijke en betrouwbare manier naar dezelfde fysieke en digitale werkelijkheid kijken én handelen. De Circulaire Build Hub voorkomt onduidelijkheid, missers, onnodig werk, uitlopende planningen en onnodige kosten, vermindert risico’s en zorgt ervoor dat alle informatie in samenhang beschikbaar is. Dit bevordert efficiëntie en draagt bij aan de overgang naar een circulaire economie door duurzaam materiaalgebruik.

Sociale track 
De Brightlands Smart Services Campus huisvest het ELSA Lab armoede en schulden. Dit lab richt zich op het voorkomen van geldproblemen, de bestrijding van schulden en armoede én het verbeteren van de financiële gezondheid. Leer wat hier wordt gedaan op gebied van AI en wat nu al de opbrengsten zijn. Daarna horen we van het Atelier Sociaal Domein van HS Zuyd hoe zij ervaringskennis hoe een samenwerking met ervaringsdeskundigen, onderwijs en onderzoek zorgt voor een betere match tussen vraag en aanbod.

Heerlen- Noord
In de middag bezoeken we Heerlen-Noord, waarin het sociaal en fysiek domein weer samenkomen. We maken een wandeling door een stukje Heerlen-Noord en bezoeken de Sjpruutshop. Een plek waar ouders van pasgeborenen gratis spullen kunnen halen voor de baby en voor de gemeente een vindplaats van de mensen voor wie we aan de slag zijn. Vervolgens lopen we via een opgeknapte kerk (tot limburgs archief), door een tweetal wijken (horende tot de armste wijken van het land). We leren hoe verduurzaming, renovatie tegen de achtergrond van het willen behouden van uniek cultureel erfgoed, namelijk de mijnwerkerswoningen samenkomen.
_______________________________________________________________
Datum:  20 en 21 juni 
<strong>Tijd:</strong> 10.00 – 17.00 uur
<strong>Locatie:</strong> Sittard-Geleen, Brightlands Smart Services Campus en Heerlen- Noord

Meld je hieronder aan:

Urbanisation in the US is undergoing major changes. The image of a central city surrounded by sprawling suburbs therefore needs to be updated. The question is what place does the 15-minute city have in it? That is what this somewhat longer post is about
 
From the 1950s, residents of US cities began moving en masse to the suburbs. A detached house in the green came within reach for the middle and upper classes, and the car made it possible to commute daily to factories and offices. These were initially still located in and around the cities. The government stimulated this development by investing billions in the road network.
From the 1980s, offices also started to move away from the big cities. They moved to attractive locations, often near motorway junctions. Sometimes large shopping and entertainment centres also settled there, and flats were built on a small scale for supporting staff. Garreau called such cities 'edge cities'.
Investors built new suburbs called 'urban villages' in the vicinity of the new office locations, significantly reducing the distance to the offices. This did not reduce congestion on congested highways.
 
However, more and more younger workers had no desire to live in suburbs. The progressive board of Arlington, near Washington DC, took the decision in the 1980s to develop a total of seven walkable, inclusive, attractive and densely built-up cores in circles of up to 800 metres around metro stations. In each was a wide range of employment, flats, shops and other amenities . In the process, the Rosslyn-Balston Corridor emerged and experienced rapid growth. The population of the seven cores now stands at 71,000 out of a total of 136,000 jobs. 36% of all residents use the metro or bus for commuting, which is unprecedentedly high for the US. The Rosslyn-Balston Corridor is a model for many other medium-sized cities in the US, such as New Rochelle near new York.
 
Moreover, to meet the desire to live within walking distance of all daily amenities, there is a strong movement to also regenerate the suburbs themselves. This is done by building new centres in the suburbs and densifying part of the suburbs.
The new centres have a wide range of flats, shopping facilities, restaurants and entertainment centres.  Dublin Bridge Park, 30 minutes from Columbus (Ohio) is one of many examples.
It is a walkable residential and commercial area and an easily accessible centre for residents from the surrounding suburbs. It is located on the site of a former mall.
 
Densification of the suburbs is necessary because of the high demand for (affordable) housing, but also to create sufficient support for the new centres.
Space is plentiful. In the suburbs, there are thousands of (semi-)detached houses that are too large for the mostly older couples who occupy them. An obvious solution is to split the houses, make them energy-positive and turn them into two or three starter homes. There are many examples how this can be done in a way that does not affect the identity of the suburbs (image).
New construction in suburbs
 
This kind of solution is difficult to realise because the municipal authorities concerned are bound by decades-old zoning plans, which prescribe in detail what can be built somewhere. Some of the residents fiercely oppose changing the laws. Especially in California, the NIMBYs (not in my backyard) and the YIMBYs (yes in my backyard) have a stranglehold on each other and housing construction is completely stalled.
 
But even without changing zoning laws, there are incremental changes.  Here and there, for instance, garages, usually intended for two or three cars, are being converted into 'assessor flats' for grandma and grandpa or for children who cannot buy a house of their own.  But garden houses are also being added and souterrains constructed. Along the path of gradualness, this adds thousands of housing units, without causing much fuss.
 
It is also worth noting that small, sometimes sleepy towns seem to be at the beginning of a period of boom.  They are particularly popular with millennials. These towns are eminently 'walkable' , the houses are not expensive and there is a wide range of amenities. The distance to the city is long, but you can work well from home and that is increasingly the pattern. The pandemic and the homeworking it has initiated has greatly increased the popularity of this kind of residential location.
 
All in all, urbanisation in the US can be typified by the creation of giant metropolitan areas, across old municipal boundaries. These areas are a conglomeration of new cities, rivalling the old mostly shrinking and poverty-stricken cities in terms of amenities, and where much of employment is in offices and laboratories. In between are the suburbs, with a growing variety of housing. The aim is to create higher densities around railway stations. Besides the older suburbs, 'urban villages' have emerged in attractive locations. More and more suburbs are getting their own walkable centres, with a wide range of flats and facilities. Green space has been severely restricted by these developments.
 
According to Christopher Leinberger, professor of real estate and urban analysis at George Washington University, there is no doubt that in the US, walkable, attractive cores with a mixed population and a varied housing supply following the example of the Rosslyn-Ballston corridor are the future. In addition, walkable car-free neighbourhoods, with attractive housing and ample amenities are in high demand in the US. Some of the 'urban villages' are developing as such.  The objection is that these are 'walkable islands', rising in an environment that is anything but walkable. So residents always have one or two cars in the car park for when they leave the neighbourhood, as good metro or train connections are scarce. Nor are these kinds of neighbourhoods paragons of a mixed population; rents tend to be well above the already unaffordable average.
 
The answer of the question in the header therefore is: locally and slowly