De Donut Economie - Animatie (in Dutch)
Niet permanente groei en de homo economicus, maar sociale en ecologische duurzaamheid zouden de leidende principes voor het economische denken van de 21e eeuw moeten zijn, aldus de Britse econoom Kate Raworth.
Het donutmodel. Een economisch model waar groei niet langer centraal staat. Een model dat eerlijker en socialer is.
Het idee van de donut is vrij simpel: iedereen moet er in passen. Mensen, dieren, de aarde, iedereen. Als je enkel naar de vorm van een donut kijkt, dan zie je twee cirkels. Een kleine cirkel in het midden en een grote cirkel aan de buitenkant. Voor een economie zonder teveel ongelijkheid tussen rijk en arm én zonder te veel van onze planeet te vragen, moet er beleid zijn dat ervoor zorgt dat iedereen tussen de twee cirkels blijft. In het deeg van de donut, zeg maar.
Heel specifiek zit het zo: De kleinste cirkel stelt een sociale ondergrens voor. Niemand zou hier buiten mogen vallen, want zit je onder deze ondergrens dan kom je tekort aan basisbehoeften. De grote cirkel staat voor wat we van onze planeet vragen. Daar zit ook een grens aan (denk aan klimaatverandering).
De Donut als denkkader
De Donut geeft ons een heel nuttig denkkader. De transitie naar een duurzame samenleving kan niet alleen vanuit ondernemerschap en burgers komen, ook overheid en politiek moeten een bijdrage leveren vanuit de verantwoordelijkheid om een beter Nederland en een betere wereld te creëren. De Donut-theorie heeft een sterke connectie met de Duurzaamheidsdoelen (SDGs).
Waarom een donuteconomie model voor Amsterdam?
De gemeente Amsterdam heeft besloten om samen te werken met Kate Raworth en Circle Economy om het eerste donuteconomie model voor de stad te ontwikkelen. Met de donut kan Amsterdam de stad van de toekomst opnieuw maken en vormen.
De donut stelt Amsterdam in staat een holistische visie voor een circulaire economie te creëren, relevante ontwikkelrichtingen te ontwerpen en de voortgang daarvan te meten. Het model geeft inzicht in de dynamiek tussen grondstofstromen en milieu- en sociale kwesties. Het toont hoe nauw alles met elkaar is verbonden in een samenleving. Ook helpt het negatieve (bij-)effecten bij de implementatie van een circulaire economie te voorkomen.