#Waste solutions
News

From Wednesday July 28th, the Fashion for Good museum features a new audio tour narrated by Dutch rapper Dio. In the tour, visitors can listen to Dio explain the rise of fast fashion, why sustainable fashion is so important for people and planet, and what kinds of natural materials can be used to create the fashion of the future. The tour is in Dutch and is free to all visitors to the sustainable fashion museum on the Rokin in Amsterdam.

The Fashion for Good Museum audio tour is made possible with the support of the Kickstart Cultuurfonds.

Ready to meet the winners of the WDCD No Waste Challenge? Earlier this evening, a total of 16 ground-breaking ideas were selected for the top prize, representing a wide range of strategies for reducing waste and its impact on the planet. Each winning team will now gain access to €10.000 in funding and an extensive development programme designed to launch their ideas into action.

“The quality and range of entries we’ve seen in this Challenge is remarkable,” comments Richard van der Laken, co-founder and creative director of What Design Can Do. “In a turbulent year, it’s particularly inspiring to see that the creative community is willing and able to break away from decades of linear thinking and bad design. I’m hopeful that others in the industry will follow their lead.”

Revolutionizing the the taking and making
The winners were determined by an international jury who reviewed every project from a list of 85 high-potential nominees.  Among the ideas to take home the top prize are solutions that focus on the production process – aiming to revolutionise the taking and making of all the things we use and eat. Sustrato (Mexico), for example, combines traditional craft, contemporary design and waste from the pineapple industry to develop a range of sustainable bioplastics. Modern Synthesis (UK) makes use of a similar waste stream, this time from apple farms, to feed microbes that grow fully circular fibers for the fashion industry.

Adressing the underlying problem of consumerism
Meanwhile, other winners are unified by their desire to uproot entire value systems. These projects are looking to prevent waste by addressing the underlying problem of consumerism. Reparar.org (Argentina) for example, is a service which connects individuals to local cobblers and repair shops, working to promote a culture of care and the right-to-repair. Similarly, Project R (Japan), is a community centre that empowers citizens to learn about circular techniques and lifestyles. Together, these winners suggest inventive ways for us to reconcile what we want with what the planet needs. In doing so, they also help to redefine design as a tool that can be restorative and regenerative, instead of merely productive or destructive. Congratulations to all!

ABOUT THE NO WASTE CHALLENGE

What Design Can Do and IKEA Foundation launched the No Waste Challenge in January 2021, calling for bold solutions to address the enormous impact of waste on climate change. The competition was open to innovators everywhere, and offered three design briefs tackling different aspects of our take-make-waste economy. In April, the open call ended with an exceptional 1409 submissions from creatives in more than 100 countries. As part of the No Waste Challenge award package, sixteen winners will now enter a development programme co-created by Impact Hub, which will propel their projects through 2022.

Learn more about the No Waste Challenge at: nowaste.whatdesigncando.com

During the pandemic, it might have felt as if the world temporarily stood still. However, while most of us worked at home, the Living Lab projects at Marineterrein Amsterdam were still running.

Although dealing with traveling restrictions, social distancing, and the accompanying delays - it was still possible to run the experiments - all within guidelines - and some of the projects developed at a rapid speed. Despite all these restrictions, Marineterrein Amsterdam Living Lab (MALL) was in full swing.

Read on for updates on:

• The autonomous and modular vehicle Roboat
• Roboat meets The garbage module
• Space For Food: from waste water to cultivating purple bacteria
• Respyre lets moss grow on concrete
• The Responsible Sensing Lab
• Side walk robot Husky

We leven in een tijdperk van 'fast fashion', waarin we vallen van de ene trend in de andere. We dragen een paar keer dat toffe jasje, waarna deze onderin de kast verdwijnt of zelfs wordt weggegooid. Monique Drent pakt deze symbolische 'klerezooi' aan met The Swapshop. In deze winkel lever je jouw kleding in, en kun je met je verdiende punten of 'swaps' weer een tweedehands outfit scoren!

Ik de Swapshop kun je jouw kleding inleveren en hier krijg je punten voor. In de winkel kun je met deze zogeheten ‘swaps’ en een klein bedrag aan servicekosten een ‘nieuwe’ tweedehands outfit scoren.

‘Je draagt bij aan het verkleinen van de afvalberg, je verlengt de levensduur en je hoeft minder te produceren. Het is win-win-win!'

Lees in ons interview met Monique wat zij doet voor een duurzaam Amsterdam en welke mooie samenwerkingen zij opzoekt!💚

Note van ASC: Wil je nog net iets meer weten? Laat het weten in de comments.

Seenons heeft een duidelijke missie: mensen samenbrengen voor een wereld zonder restafval. Hoe ze dat doen? Ze hebben een platform ontwikkeld waar restafvalstromen van bedrijven aan circulaire verwerkers worden gekoppeld en vervolgens worden omgezet om tot nieuwe producten. Deze missie is nu beloond met een internationale prijs: The Circular Innovation Award!

Na meerdere rondes was het tijd voor een laatste pitch door een van de founders van Seenons, Joost Kamermans. Een paar highlights van de pitch waren:

• Seenons matcht jouw overbodige grondstoffen aan producenten die hier iets moois van kunnen maken
• We faciliteren fijnmazige inzameling door samen te werken met verschillende logistieke partijen
• We werken samen met zoveel mogelijk lokale verwerkers die hier nuttige producten van maken
• In het meest ideale geval kopen de ontdoeners deze circulaire producten weer terug, zodat de cirkel rond is
• Daarnaast maken we dit gehele proces steeds transparanter
• Zijn nu primair in de randstad actief, maar zullen snel gaan uitbreiden in Nederland en daarbuiten

Terwijl wij groeien neemt de afvalberg af

In de afgelopen maanden zijn we uitgebreid naar meerdere steden. De fijnmazige inzameling in Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Eindhoven is operationeel. De software is een stuk verder ontwikkeld; met enkele klikken zijn bedrijven van hun restafval af. Het aantal partners op het gebied van inzameling en verwerking stijgt hard....en we hebben recent een investering opgehaald om onze technologie verder te ontwikkelen en meer circulaire reststromen te onderzoeken.

Op zoek naar ondernemingsverenigingen en gemeenten

We willen alle bedrijven die afval produceren bereiken. Mochten ze lid zijn van een ondernemersvereniging, dan is dat helemaal super. Zo kunnen we samen meer bereiken. Maar iedereen is welkom.. Op dit moment focussen wij ons - naast de traditionele reststromen - op de randstedelijke gebieden voor de stromen koffiedrab en sinaasappelschillen. Daarvoor komen wij ook graag met gemeenten in contact om gezamenlijk de inzameling op te pakken.

Restafval wordt zeep of orangecello

We vinden al onze circulaire verwerkers waste heroes, dus we hebben geen favoriet product. Al is Kusala wel een fantastisch voorbeeld van een verwerker die ‘over-de-datum’ olijfolie verwerkt tot mooie zepen. En Dik&Schil wordt veelvuldig gebruikt op de vrijdagmiddagborrel bij Seenons op kantoor.

De prijs is erkenning van onze visie over hoe je de wereld restafvalvrij kunt krijgen en dat we daarmee in stedelijk gebied ook nog een logistiek probleem oplossen. Ook biedt het ons de mogelijkheid om versneld op te schalen buiten Nederland. We kunnen samen met partijen al gaan kijken naar oplossingen en mogelijkheden. Alleen samen bereiken wij een wereld zonder restafvalvrij en daar hebben we iedereen hard bij nodig!
Lees meer over de projecten van Seenons.

Note van ASC: Heb je input of tips voor voor Seenons? Laat ze achter in de comments.

De Buitenkans ordent grofvuilstapels, en beschermt spullen tegen de regen. Bewoners kunnen er hun spullen sorteren, tentoonstellen en onderling uitwisselen, voordat deze worden afgevoerd.

Ontwerpprobleem

Op de stoepen van Amsterdam Noord ligt altijd grofvuil. Dit wordt vaak gezien als gedragsprobleem, maar eigenlijk is het meer een ontwerpprobleem. Lokaal eigenaarschap kan namelijk wel: overal staan ruil-boekenkasten, vaak beheerd door bewoners. Hier en daar staat zelfs een rek met gratis mee te nemen kleren, of wordt een bushokje gebruikt om spullen uit te stallen.

Met De Buitenkans passen we dit idee toe op grofvuil ophaalpunten. Bewoners kunnen er spullen sorteren en beschermd uitstallen. De spullen behouden zo langer hun waarde, en worden makkelijker weer meegenomen door buren.

Net als de normale grofvuillocatie wordt De Buitenkans iedere maand geleegd. In de tussentijd worden er spullen en materialen geruild. Bekijk deze korte video, waarin we het concept verder toelichten.

Boost je buurt!

De Buitenkans staat nu in de finale van ‘Boost je Buurt’. Met jou stem kunnen we max €7.500 winnen. Daarmee willen we een prototype bouwen, zodat we kunnen testen of het werkt.

Stem op De Buitenkans - en bouw mee aan een circulaire buurteconomie!
Je kunt t/m 16 juni, 12:00 stemmen.

Note van ASC: Nog input of tips voor Tessa? Laat ze achter in de comments 💬

Onderzoek van HvA en Metabolic maakt de impact van vrijgekomen hout uit Amsterdamse renovatieprojecten van woningcorporaties zichtbaar: ‘Het Oosterpark zou 30 jaar nodig hebben om al het hout te produceren dat hier beschikbaar komt.’

Hout, metaal, kunststof, steen: er komen veel materialen vrij bij renovatieprojecten. Maar een duidelijk overzicht hiervan ontbreekt. Zonde, want deze materialen bieden mogelijkheden voor hergebruik. Een materiaalstroomanalyse van woningcorporaties Ymere en Rochdale, uitgevoerd door de Hogeschool van Amsterdam (HvA) en Metabolic als expert op gebied van circulair bouwen en materiaalgebruik, laat zien dat er vooral veel hout vrijkomt. Een materiaal dat nog te vaak in de afvalverbrandingsinstallatie belandt, terwijl het een hoog hergebruikpotentie heeft. Het onderzoek is voor de woningcorporaties een eerste stap om meer te doen met hout dat vrijkomt uit hun renovaties.

De cijfers liegen er niet om, in totaal kan er 281 m3 hout uit een selectie van 12 Amsterdamse renovatieprojecten van woningcorporaties Ymere en Rochdale worden gehaald. Dat staat gelijk aan het hout waar een bos ter grootte van het Amsterdamse Oosterpark 30 jaar voor nodig heeft om het te produceren. Meer dan 60% van dit hout wordt verbrand, wat zorgt voor 110.270 kg CO2-uitstoot; evenveel als de jaarlijkse energie- en warmtegerelateerde uitstoot van 29 huishoudens. Als we ons dan realiseren dat dit om slechts een fractie gaat van de renovatieprojecten in Nederland, laat dat concreet zien hoe groot de impact van de gebouwde omgeving is, vertelt Nico Schouten, Green building consultant bij Metabolic.

Hout voor circulaire toepassingen in de Robot Studio

De analyse toont aan dat er met name veel hout vrijkomt van raamkozijnen en deuren, dat mogelijkheden biedt voor circulaire toepassingen, zegt Tony Schoen, projectleider van het onderzoek Circular Wood for the Neighbourhood. ‘In de Robot Studio leren we hoe we dit soort hout kunnen verwerken met industriële robots. Het plan is om met de robots prototypes te maken van praktijkcases gerelateerd aan dit soort renovatieprojecten, waarin we de grootste impact kunnen maken. Wij denken met robots het hout efficiënt te kunnen verwerken, terwijl handmatige verwerking veel te duur zou zijn.’

Studenten en onderzoekers van HvA kunnen in de Robot Studio gaan ontwerpen met de reststromen, wat ervoor zorgt dat de toepassingen makkelijk schaalbaar zijn, verklaart Schouten van Metabolic. ‘Het demontabel in elkaar zetten van producten en het ontwerpen met reststromen is een belangrijke stap om de impact van de bouwsector te minimaliseren. En robottechnieken zijn essentieel om dit lokaal te doen.’

Digitale marktplaats en ontwerpersplatform

Op de lange termijn wil de HvA de gehele keten van houtinzameling tot verwerken in nieuwe toepassingen onderzoeken en ‘in de vingers krijgen’, sluit Marta Malé-Alemany, hoofd van de Robot Studio, af. ‘In dit project kijken we vooral naar de potentie van twee woningcorporaties en zien we nu al de voordelen van een intensievere samenwerking voor circulaire toepassingen. Door bijvoorbeeld de planning en logistiek van gebouwrenovaties per gebied te gaan coördineren, kunnen houten materialen worden vrijgemaakt voor hergebruik waarvan verschillende bedrijven in dat gebied profiteren. Ook gaan we de technische stappen verder onderzoeken in samenwerking met de houtverwerkende industrie. Hiermee willen we ervoor zorgen dat onze ideeën van houtverwerking tot circulaire ontwerptoepassingen geïmplementeerd kunnen worden door de bedrijven’.

Meer informatie Circular Wood for the Neighbourhood

De HvA voert het project Circular Wood for the Neighborhood (RAAK-publiek-project van Regieorgaan SiA) uit samen met Ymere , Rochdale , TU Delft , Metabolic en andere partners. Het project wordt uitgevoerd door de Digital Production Research Group van het Centre of Expertise Urban Technology van de HvA, waar onderzoek wordt gedaan hoe geavanceerde ontwerp- en productiemethoden (ook wel ‘Digitale Productie’ genoemd) gebruikt kunnen worden om maatschappelijke vraagstukken aan te vliegen. De groep werkt aan onderzoeks- en onderwijsactiviteiten in de Robot Studio.

Metabolic  doet in Nederland veel werk aan het in kaart brengen van materiaalstromen en het onderzoeken van hergebruikpotentie van materialen. Zo hebben zij voor het Economisch Instituut voor de Bouw  (EIB) de nationale consumptie en afstoot van de Nederlandse bouwsector in kaart gebracht en werken zij op nationaal en regionaal gebied veel aan urban mining . Ook doen zij dit op kleinere schaal voor gebiedsontwikkeling en bouwprojecten. De kennis die zij over de jaren hebben opgedaan, zetten zij nu in als achtergrondinformatie voor Circular Wood for the Neighbourhood.

Every year, more than 300 million tons of plastic are produced worldwide, half of which are for single use. Only 10% of all plastics are made from recycled material. Their production contributes to greenhouse gas emissions and plastic waste threats our health.

It could have been otherwise, and it still can as plastics are versatile materials which can be valuable parts of a circular economy.

Unilever leads the way in integrating plastics in a circular economy. Better late than never. The company currently produces 700,000 tons of plastic packaging and it intends reducing this massive quantity by a not-very impressive 100,000 tons in 2025. Moreover, the company wants that all its plastic packaging becomes recyclable, compostable of reusable, and that at least 25% recycled plastic is used in the production of new plastic.

Easier said than done

Recycling is easier said than done. Preventing plastics from entering nature requires a labor-intensive and costly system for collecting and separating waste and technology for high-quality recycling of the collected plastic waste. New machines limit this unattractive work thanks to artificial intelligence. They are able to separate 20 different types of plastics. But consumers must be willing to collect used plastics first.

One of the biggest hurdles in recycling plastics is its pollution, for instance because of added dyes. The Dutch company Ioniqa (now part of Unilever) can chemically reduce PET waste to virgin PET. Large plastic users like Coca-Cola intent to co-operate with Ioniqa. This video shows how chemical recycling works.

Reusable high-quality products

If plastic had been designed for a circular economy from the start, the emphasis would undoubtedly have been on reusable high-quality products, in combination with substantial deposits. Together with Coca-Cola, Proctor & Gamble, Nestlé, Unilever has joined Loop, a platform that develops refillable packaging. Supermarkets that deliver products at home can easily include them in their range. This video shows how the system works.

The ultimate solution

What about using sustainable raw materials like biomass? Unfortunately, biomass from reliable sources is becoming increasingly scarce. Moreover, most bio-based plastics are not biodegradable. If they end up in litter, the effects are as harmful as those of other plastics. Some types of biobased plastics are compostable and might be thrown in the green waste. However, expecting consumers to be able to discern which are and which are not is too much to ask.

Biologically degradable plastics are the ultimate solution. These are biobased materials, which are safely broken down in nature in short time. PHA for example. Unfortunately, years of research have not yet resulted in any viable application.

Ban some types of plastic

A recently opened pilot factory in Almere that cycles plastic waste that otherwise would be burned is a promising step. However, the collection of plastic waste is still inadequate, and a large proportion ends up in nature as visual litter and returns to our food chain as toxic plastic soup. This applies in particular to plastic bags, cups, trays for snacks and soft drinks bottles without a deposit. A ban seems to be the only way-out awaiting a solid system of reuse based on substantial deposits and an advanced system of waste collection and separation and subsequent high-level reuse.

I will regularly share with you ‘snapshots’ of the challenges of us, earthlings, to bring social and ecological cities closer using technology if helpful. These posts represent findings, updates, and supplements of my e-book Humane cities. Always humane. Smart if helpful. The English version of this book can be downloaded for free below.

Green Plastic Factory: a solution for hard to recycle plastic

The Green Plastic Factory in Almere has been officially opened on 29 April 2021. The factory emerged from an innovation partnership between the Municipality of Almere, Save Plastics, a circular company, and the Interreg TRANSFORM-CE project. It is a solution to transform single use plastic from local waste stream into new valuable products. Visit the video of the making-off. 

Why is this a solution for low-grade plastic?

High-grade plastic, familiar to many in the form of PET bottles, is relatively easy to recycle. But about half of all the plastic in the Netherlands is low-grade plastic that consists of various types of plastic that are hard to separate properly and are often very dirty. In the Netherlands, this plastic is usually incinerated. A real shame, says the Municipality of Almere. The town’s Alderman for Sustainability, Jan Hoek, says that “Almere takes the circular economy very seriously and the Municipality plays an active role. In 2018, we started looking for an entrepreneur to start a plastic processing factory in our town. Our idea was that items for the public space could be produced from hard to recycle plastic waste from households in Almere. We could then buy items such as river bank protection, lamp posts and benches and use them in our town. We would then close the loop and create a local circular economy for  plastic waste. We have come a long way and are thrilled that the factory can now be opened.”

How the Municipality and the businesses work together

As part of being the solution to re-use plastic from local waste stream, the Municipality not only supplies the collected materials, but also buys the products that are made from it. This guaranteed procurement is helping get the initiative off the ground and is made possible by a relatively new method of tendering called the Innovation  Partnership. This is a collaboration in which the client and the supplier start collaborating at an early stage without knowing up front what will happen. This tendering process can be used to buy products that are not yet on the market or do not yet meet the required quality standards. It allows the Municipality and businesses to work on innovations, and the products that emerge from the development cycle can then be purchased by the Municipality. The Innovation Partnership includes partners in both the Netherlands and Europe (see below).

The Green Plastic Factory

The Green Plastic Factory, located in an industrial zone called the Vaart in Almere, is a pilot factory that is starting small scale production. The factory is scalable and its capacity can be adapted to meet increasing demand. It is not only used by Save Plastics to manufacture items from recycled plastic, but is also used to process the collected plastic. This dual purpose is new for the recycling industry and it could serve as an example for other cities in the Netherlands and in Europe. Visit saveplastics.nl for Dutch information.

‘Save-tasta’ tiny house at the Floriade

The Green Plastic Factory products will also be displayed at the horticultural expo, the Floriade 2022. They will include benches, decking and fences. There will also be a prototype of the ‘save-tasta’ tiny house. The house symbolises the enormous potential of recycled plastic waste. The modular building blocks for the house are produced in the Green Plastic Factory. The 20 m² prototype contains 7,482 kg of plastic waste. This equates to about five million sandwich bags. By recycling instead of incinerating, 7,419 kg of CO2 emissions are saved. This equates to driving 62,352 km in a car. The prototype can be seen at the Floriade from April 2022.

What is the next step?

In the ideal scenario all stakeholders have a circular mindset: companies, government, educational organizations and residents. The first step is relatively easy: mobilizing the frontrunners. The next step is going to be harder: mobilizing the masses.

What can other cities learn from your project?

We make the circular and upcycling process visible and tangible. Our initiative thrives on the collaboration with education and circular entrepreneurs - together, we take steps towards a circular future.

Who initiated the project and which organizations are involved?

The Green Plastic Factory in Almere is an initiative of the Municipality of Almere and is supported by Dutch project partners – the Province of Flevoland, Cirwinn and the Utrecht University of Applied Science – and European project partners. The latter partners are members of the TRANSFORM-CE project of the Interreg North West Europe programme that is part of the European Regional Development Fund (EFRD).

More information?

For interviews, tours or technical questions, please contact Bram Peters, Director of Save Plastics on +31 (0)6 53 15 29 26 or at bram@saveplastics.nl

For more information about the project and the role of the municipality of Almere, please contact Johan Luiks, jluiks@almere.nl

Follow us on linked-in and twitter @transform_ce

How can local governments deal with (technological) innovations? Listen to the #podcast with Karen Vancluysen of POLIS Network: https://bit.ly/mobilitypod

Over a year ago, the lockdown was introduced in the Netherlands. This “new normal” impacted our lives in many ways. Our data visualization team wondered: how does the lockdown impact city life?

From cardboard and glass waste numbers, happiness levels for people living in cities versus residents of rural areas to data on car traffic, water usage and CO2 emissions in the city. Check out what they investigated: https://www.ams-institute.org/news/data-visualization-how-does-lockdown-impact-city-life/

De HvA start project BASSTA naar gedragsinterventies om huishoudens ervan bewust maken of ze op de juiste manier hun afval weggooien en hoe dit te verbeteren.

Chipszakken bij plastic afval, theezakjes bij gft? Afval scheiden wordt niet altijd op goede wijze gedaan, en überhaupt nog te weinig. Dat is zonde, want goed gescheiden afval biedt kansen voor recycling en andere circulaire toepassingen. De Hogeschool van Amsterdam (HvA) start met het project BASSTA een onderzoek naar het verbeteren van het scheidingsgedrag van huishoudens, met een focus op de stedelijke omgeving.

We willen in 2050 volledig circulair zijn. Voor de transitie naar een circulaire economie moet het afval dat ontstaat goed herbruikbaar zijn als grondstof voor nieuwe producten. Een goede scheiding van het afval is een belangrijke voorwaarde hiervoor. Met ongeveer 8 miljard kilo huishoudelijk afval per jaar in Nederland zorgt elk percentage betere scheiding voor enorme resultaten. BASSTA behandelt daarom zowel het verhogen van de scheidingsgraad (de hoeveelheid afval die gescheiden wordt), als het verlagen van de vervuiling van de gescheiden afvalfracties (papier, gft, plastic). Om dat te realiseren, is gedragsverandering nodig.

Automatisch gedrag onder de loep

Mensen gooien hun afval vaak op dezelfde, veelal onbewuste manier weg. BASSTA richt zich daarom op dit automatisch gedrag, vertelt projectleider Maarten Mulder. ‘Door het automatisch gedrag onder de loep te nemen, vormt dit project een belangrijke aanvulling op het bestaande onderzoek naar gedragsinterventies. De nieuwe interventies die het onderzoek opleveren, moeten helpen om het gewoontegedrag te onderbreken en huishoudens ervan bewust maken of ze op de juiste manier hun afval weggooien. Ook voor de mensen die nu nog niet (graag) afval scheiden. Met een duidelijke uitleg hoe en waarom deze interventies werken, is het streven dat zoveel mogelijk Nederlandse stedelijke gemeenten hiermee aan de slag gaan. Zo kunnen ze betere bronscheiding realiseren.’

Dagboek van huishoudens

De interventies worden ontworpen en getest in nauwe samenwerking tussen industrieel ontwerpers en gedragspsychologen van de HvA. Mulder: ‘Middels dagboekstudies bij bewoners thuis analyseren we op welke momenten het automatisch gedrag veranderd kan worden. In de zomer verwachten we de resultaten. Hiermee kunnen we de ‘customer journey’ schetsen: het in detail weergeven van het proces van afval weggooien. Vervolgens ontwerpen we de gedragsinterventies die we gaan testen in verschillende steden. Dat zal begin 2022 gaan gebeuren.’

Samenwerking binnen de HvA

BASSTA is een samenwerkingsproject van Centres of Expertise Urban Technology en Urban Governance and Social Innovation. De verbonden lectoraten Circulair ontwerpen en ondernemen & Psychologie voor een Duurzame Stad onderzoeken en ontwikkelen innovaties om tot een circulaire economie en maatschappij te komen.

Diverse praktijkpartners zijn bij het onderzoek van belang en betrokken. Gemeenten zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht zijn aangesloten om met bewoners de interventies te testen. Ook helpen stuurgroepen als Rijkswaterstaat en branchevereniging NVRD het onderzoek verder. Daarnaast brengen ROVA, De Afvalspiegel en Giraf Results expertise in rondom afvalinzameling, en verspreiden Milieu Centraal en VVM de resultaten.

Heb je vragen of wil je meer weten? Benader projectleider Maarten Mulder. En blijf via de projectpagina van BASSTA op de hoogte van de ontwikkelingen.

dhr.  Ir. M. Mulder

Projectleider en onderzoeker rondom afval, duurzaamheid en de circulaire economie
m.mulder3@hva.nl | T: 0611391085
Ga naar detailpagina

Meer informatie

• Project BASSTA
• Centre of Expertise Urban Technology
• Centre of Expertise Urban Governance and Social Innovation
• Lectoraat Circulair ontwerpen en ondernemen
• Lectoraat Psychologie voor een Duurzame Stad

What happens to the plastic and paper that you’ve carefully sorted into separate bins?

Many of the products we recycle today are essentially downcycled. While this generally helps to preserve the life of raw materials and some of the value that went into creating them, there might be better ways to do it.

Find out more about the nuances between recycling, downcycling, and a truly circular economy, in this article.

“Voorheen werd er gewoon rondgebeld: ‘Wij zitten in de instroom van de ArenA. We hebben nu 20.000 man binnen. Hoe gaat het bij jullie op straat?’” In de achtste aflevering van de serie A Radical Redesign for Amsterdam, spreken Carin ten Hage en Geert Kloppenburg met Maurits van Hövell (Johan Cruijff ArenA). Hoe houdt je een wijk met de drie grootste evenementenlocaties van het land, bereikbaar en veilig? Ze spreken elkaar in het Operationeel Mobiliteitscentrum over de rol van de stad Amsterdam, data delen en het houden van regie. A Radical Redesign for Amsterdam wordt gemaakt in opdracht van de Gemeente Amsterdam.

Luister de podcast hier: http://bit.ly/mvhovell

Studenten en onderzoekers van de HvA Robot Studio ontwikkelden voor Johan Cruijff ArenA een circulaire ontvangstbalie

'Binnenkort gaan we robots vragen om objecten te produceren uit resthout volgens onze ontwerpkeuzes', verklaart Marta Malé-Alemany, leider van de Robot Studio en hoofddocent Digitale productie aan de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Samen met haar multidisciplinaire team (van architecten tot ingenieurs en tech-experts) en projectpartners onderzoekt de Digital Production Research Group (DPRG) hoe robots afvalhout kunnen verwerken tot nieuwe objecten. Het resultaat is een ontvangstbalie voor de Johan Cruijff ArenA. 'De eerste stap naar grootschalige en geautomatiseerde verwerking van resthout is gezet. ‘Deze aanpak biedt kansen voor de circulaire economie’, aldus Marta Malé-Alemany.

Fotocredits: Sander Heezen

Resthout is een complexe materiaalstroom, omdat het een gevarieerde verzameling overgebleven stukken hout is; grote, kleine, lichte, donkere en heel verschillende vezelpatronen. Bestaande technieken zijn niet geschikt om dit materiaal te bewerken, vanwege het ontbreken van standaardeigenschappen. Het komt dus neer op handmatig werk dat altijd (te) duur is. Gevolg: het materiaal belandt als afval in de open haard. 'Jammer, want het is nog steeds waardevol hout', zegt Malé-Alemany.

‘CONVERSATION-PIECE’

Alle reden voor de DPRG om bij de Robot Studio onderzoek te doen naar de verwerking van resthout door middel van computationeel ontwerp en robotproductie. Het eerste experiment was een loungestoel, gemaakt van hout verzameld bij afvalscheidingsstations. Een ‘conversation-piece' noemt Malé-Alemany het. 'Je hebt showcases zoals deze nodig om belanghebbenden te inspireren en het onderzoek verder te brengen.' Dat werd duidelijk toen Frank de Leeuw, coördinator duurzaamheid van de Johan Cruijff ArenA , de HvA bezocht: 'In de Robot Studio rook je bij binnenkomst gelijk de fijne geur van het resterend hardhout. We vonden het zo zonde om dit mooie materiaal te verbranden. De loungestoel liet ons de mogelijkheden zien van digitale productie om dit soort hout een nieuwe bestemming te geven. Voor ons: een circulair interieur in het stadion.'

ONTVANGSTBALIE IN DE SKYCLUB EN HOUSE OF LEGENDS

De Leeuw en zijn vaste leveranciers (ontwerpers en aannemers) besloten samen met de DPRG om een circulaire ontvangstbalie te creëren voor de nieuwe Level 6 Skyclub en House of Legends in het stadion. Antoine Pruyn, teamleider bij Heineken Interior Design: 'We ontwerpen op papier en wilden meer weten over deze technologie. We begrijpen de waarde van het materiaal en willen hergebruik bij onze klanten stimuleren.'

Voor interieurbouwer Nijboer  was het een mooie kans om tegen een betaalbare prijs met high-end hardhout te gaan werken. Houthandel Amsterdamsche Fijnhout  leverde het materiaal voor de balie; overgebleven stukken niet-verontreinigd hout van hoge kwaliteit, die overblijven na het zagen van grotere planken. Het zijn restanten hout die normaal als afval worden gezien en in de open haard verdwijnen. De DPRG ontwierp de balie samen met Lizzy Kroese, HvA-afstudeerder Product Design.

Fotocredits: Sander Heezen

ROBOTS AAN HET WERK

De opdracht was voor de HvA een uitgelezen kans om haar onderzoek naar digitale productie voort te zetten. 'De technologieën die we hebben geïntegreerd en ontwikkeld om de balie te produceren, zijn essentieel om grootschalige en geautomatiseerde verwerking van resthout mogelijk te maken', zegt Malé-Alemany trots. 'Het innovatieve aan onze aanpak is dat we technologieën zoals 3D-scannen en CNC (computergestuurd) frezen integreren in een continue workflow, met behulp van onze robots. Terwijl CNC-frezen vooral wordt gebruikt om vlakke oppervlakken te bewerken, kunnen robots deze techniek toepassen op objecten om elke gewenste vorm te creëren.'

MATERIAAL ALS UITGANGSPUNT

Malé-Alemany: 'Afvalmateriaal leidt hier een nieuw ontwerpproces. Vaak wordt eerst het ontwerp gemaakt en daarna pas gekeken naar het materiaal. In dit proces begint de robot met het 3D-scannen van de eigenschappen van het beschikbare resthout, zoals maat, vorm, kleur. De gegevens worden opgeslagen in een database en geïmporteerd in het 3D-ontwerp, dat zich aanpast aan het beschikbare hout. Zo ontstaan unieke objecten, afgestemd op de houtafmetingen en kenmerken. Zo werd voor de ontvangstbalie het hout gesorteerd op maat en kleur, wat zorgt voor een unieke baliestructuur en kleurverloop. Een proces dat met de hand te intensief en duur zou zijn.'

MEERDERE WAARDECREATIE

De ontvangstbalie in de Johan Cruijff ArenA is een bewijs dat het gebruik van robots voor materiaalhergebruik een nieuw en belangrijk potentieel voor de circulaire transitie is. Bovendien zijn de projectpartners tevreden met het resultaat en willen ze de ontwikkelde technologie verder implementeren. Malé-Alemany ziet het als het begin van een ontdekkingsreis: 'In de toekomst bepalen ontwerpers impactdoelen, in plaats van de vorm van een specifiek object; we krijgen meer algoritmen en robots, die ontwerpen kunnen genereren en produceren op basis van bestaande materialen; en wanneer we meer vanuit de waarde van allerlei (afval)materialen denken, kunnen we gemakkelijker duurzame objecten creëren om circulariteit te ondersteunen.’

Fotocredits: Sander Heezen

HvA & de Week van de Circulaire Economie

Hoe versnellen we de circulaire transitie? In het kader van de Week van de Circulaire Economie  staan de Digital Production Research Group en het lectoraat Circulair ontwerpen en ondernemen van Centre of Expertise Urban Technology en Faculteit Techniek in het teken van een andere kijk op produceren én consumeren. Dagelijks licht de HvA onderzoeken, masterclasses en studentenprojecten uit die de transitie naar circulaire steden een boost geven.

Twitter, LinkedIn & Facebook

Zin in een uitdagende baan waarbij je werkt aan een duurzaam voedselsysteem, samen met allerlei verschillende partijen? Dan is deze vacature misschien iets voor jou:
https://www.foodvalley.nl/vacancy/community-manager-the-protein-cluster-tpc/

Amsterdam: circulaire stad in 2050

Ondanks de coronacrisis zijn tal van bedrijven in regio Amsterdam bezig met circulaire projecten, business cases en onderzoeken. Net als de gemeente Amsterdam streven zij naar een circulaire stad in 2050.

Benieuwd? Bekijk de video Amsterdam: circulaire stad in 2050. Voor meer informatie kun je ook kijken op de CACR pagina of op amsterdam.nl/circulair.

Amsterdam 100% circular by 2050
The City of Amsterdam wants to be fully circular by 2050. That means that everything we use on a daily basis – from coffee cups to building materials – must consist of materials that have already had a previous life.

When it comes to household waste – this consists of, among others, vegetable, fruit and garden waste, paper, glass and textiles – the City has a duty to collect and process this. To give you an impression, the total household waste came down to about 380kg per year per person.

When comparing the amount of household versus company waste produced in the Amsterdam Metropolitan Area (AMA), still only 11% is household related, whereas 89% is company waste – such as sludge, scrap metals, wood and scrap lumber and very dedicated to the company processes related waste flows.

These company waste materials, as compared to consumer waste flows, often enter the waste flow in relatively good condition. This holds for instance for glass and wood, which are suitable for making window frames. If managed differently, these used materials in company 'waste' flows could be directly integrated at the start of the design process of new products.

So… How to boost the efficient re-use of company waste materials within the AMA?

geoFluxus: Turning data into comprehensible maps and graphs
With geoFluxus, incomprehensible waste data tables – including a.o. import and export and treatment methods – are converted into comprehensible maps and graphs. This is extremely valuable for spatial strategies in many other cities world-wide, and therefore TU Delft researchers Rusne Sileryte and Arnout Sabbe have founded the like-named spin off company geoFluxus, which has recently gone through a Arcadis City of 2030 Accelerator powered by Techstars.

Next to mapping waste, the geoFluxus team has connected open EU data on GHG emissions to the mapped waste flows by using transport, economic sector and waste treatment statistics. The resulting tool can provide governments with data evidence on what economic sectors, materials and locations hold the highest potential not only for waste reduction but also reductions of carbon emissions. Governments can use the tool to monitor progress towards circularity.

One company’s waste could be another one’s gain
The insights on the waste data generated by geoFluxus enable users to develop and test the impact of spatial strategies, for very specific locations, before actually implementing them. In addition, geoFluxus takes on a “match making” role: to have companies select company materials from other actors close by to re-use these instead of transporting the materials for waste treatment outside the AMA... Click on the link to read the full article >>

Brits econoom Kate Raworth (HvA Professor of Practice), bekend van de Donuteconomie, en lector Circulair ontwerpen en ondernemen Inge Oskam (HvA Centre of Expertise Urban Technology) interviewen elkaar over de circulaire economie, Donutstad Amsterdam en systeemverandering op regionaal niveau. ‘We moeten multinationals in de grootste circulaire stad Amsterdam bij elkaar krijgen en vragen: wil je bij de stad blijven horen, hoe ga je dan bijdragen aan onze circulaire doelstellingen? Amsterdam kan de éérste stad te zijn die dit doet. Meer zullen volgen.’

KR: Nederland heeft hoge ambities: In 2030 de helft minder verbruik van grondstoffen, in 2050 moeten jullie volledig circulair zijn (Grondstoffenakkoord van 2017). In hoeverre drijven deze kaders en grenzen innovatie in Amsterdam?

IO: Ik zie het akkoord en de doelstellingen als heilige graal, waar de organisaties die eraan meedoen motivatie en ambitie uit putten. 180 partijen ondertekenden het Grondstoffenakkoord. Van kennisinstellingen tot gemeenten en particuliere bedrijven. De regering en gemeenten namen het akkoord over als beleid, bedrijven en ondernemers als doelstelling. Alle stakeholders voelden de noodzaak om deze richting op te gaan.

KR: Ik ken geen ander land die circulaire ambities zo integreert in beleid als Nederland.

IO: Dat heeft denk ik te maken met ons welbekende ‘poldermodel’; we willen vaak rekening houden met iedereen. Daarnaast hebben we in Nederland een grote creatieve industrie die kundig is in het schetsen van toekomstscenario's, altijd met inachtneming van duurzaamheid. Dat zit in ons dna, kun je misschien wel zeggen. Die Nederlandse mentaliteit en het gedeelde begrip zorgen er volgens mij voor dat we collectief ons best willen doen. En dat terwijl niemand echt weet wat de circulaire economie en een afvalloos 2050 omvat.

KR: Ook weinig mensen weten goed uit te leggen wat de Donuteconomie inhoudt, haha. Het is een model dat door verschillende organisaties omarmd wordt, maar waar vaak nog concrete invulling aan gegeven moet worden.

Kate Raworth beschrijft in haar boek 'Donuteconomie' een economisch model waarin de ecologische grenzen van de aarde worden gerespecteerd. Zij gebruikt een donut om de balans tussen sociale voorspoed van mensen (de binnenste ring) en het tegengaan van aantasting van het klimaat (de buitenste ring) weer te geven. Voor het welzijn van mens en natuur is het belangrijk dat de juiste balans (de donut) wordt gevonden. In samenwerking met de gemeente Amsterdam ontwikkelde zij de Stadsdonut voor Amsterdam. Hierin wordt de stad bekeken vanuit vier perspectieven: sociaal, ecologisch, lokaal en mondiaal.

IO: Maar het Donutmodel biedt wel handvatten voor de transitie naar een circulaire economie. Het helpt je te kijken naar álle waarden die binnen een circulaire economie belangrijk zijn: zowel ecologische als economische en sociale waarde. Dat laatste wordt nog wel eens vergeten. Waar het Nederlandse beleid focust op materialen, gebouwen, infrastructuur, combineert gemeente Amsterdam, met haar Stadsdonut voor Amsterdam, dat met de sociale waarden; het gehele systeem. Zij betrekken alle stakeholders die daarvoor nodig zijn.

Wat voor mogelijkheden zie jij voor de circulaire economie op regionaal- of stadsniveau, zoals de toepassing van Stadsdonut voor Amsterdam?

KR: Amsterdam heeft een enorm bereik en vele mogelijkheden. Kijken we naar de multinationals, dan willen ze allemaal een winkel in Amsterdam hebben. Van Zara tot Apple. En als stad met een duidelijke circulaire strategie, indrukwekkende regelgeving en integriteit, dan denk ik dat je sneller een open gesprek kan voeren met de grote merken in de belangrijkste winkelstraten. Nodig de multinationals uit, wijs ze op het Grondstoffenakkoord en vraag ze hoe zij denken bij te dragen aan het collectieve belang. Hoeveel kleding of elektronica verkoop je, waar gaat het plastic heen, wat doe je met reststromen?

Ik heb het vaak over twee verschillende visies van circulariteit die zich kunnen voordoen. Een is wat ik noem siloed circularity, waarin individuele bedrijven zelf de producten of materialen terugnemen, repareren en hergebruiken. Dan houd je een gesloten kringloop, waarin bestuur en productie uitsluitend intern opereren. De ander is een circulair ecosysteem, een transparante markt met gezamenlijke waarden. Waarin we onderling data delen over wat voor materialen er zijn, waar die zich bevinden, wat er binnenkomt en uitgaat. Het verschil zit dus in de structuur: intern handelen tegenover een samenwerkend ecosysteem. Amsterdam, als eerste stad met duidelijk gedocumenteerde circulaire ambities, heeft de kracht om competitieve bedrijven bij elkaar te krijgen om richting een circulair ecosysteem te bewegen.

Maar één stad alleen gaat niet dé reden zijn om circulaire doelstellingen door te zetten in de honderden andere steden waar zij hun winkel hebben staan. Maar, je gaat wel de éérste stad zijn die deze vraag stelt. En als ze slim zijn, dan weten ze dat andere steden er ook naar gaan vragen.

IO: In Nederland zijn we net begonnen met het voeren van deze gesprekken met en tussen de bedrijven. En alhoewel ons nationale beleid een goede ontwikkeling is, denk ik dat de regelgevingen soms ook in de weg staan. Er is onderzoek gaande tussen steden om inzichten te krijgen in wat voor regelgeving beperkend werkt, denk aan bepaalde grondstoffen of materialen die een officieel label ‘afval’ krijgen waardoor je het niet meer als bron mag gebruiken, en hoe de huidige regelgeving zo aan te passen dat het juist stimuleert. Het zit nu nog soms samenwerking en daarmee algehele systeemverandering in de weg. We zitten echt nog in de voorontwikkelingsfase van de circulaire transitie.

KR: Vertel eens, van wat voor circulaire initiatieven in jouw omgeving word jij enthousiast en waar liggen kansen?

Ik zie kansen in overstappen van producteigendom naar materiaaleigendom binnen de circulaire economie. Een shift van siloed circulairty-bedrijven die hun eigen gemaakte producten terugnemen en daar nieuwe producten van maken, met de kans dat bepaalde materialen verloren gaan; naar specialistische bedrijven die nadenken over de levenscyclus van een materiaal en de meerdere toepassingsmogelijkheden in de cyclus. Dat creëert nieuwe businessmodellen en compleet nieuwe bedrijven. Zij moeten samenwerkingsverbanden aangaan met een variëteit aan producenten door ze als het ware materialen te leasen.

KR: Met wat voor materialen zie je dit de komende jaren gebeuren?

IO: Begin met materialen die erg schaars zijn. En materialen waarmee de waarde behouden kan worden, zoals hout en metaal. Materialen die meerdere levens kunnen hebben en waarvoor minder werk nodig is om dat te realiseren.

Daarnaast word ik enthousiast van de groeiende hoeveelheid initiatieven van ontwerpers en kunstenaars die nieuwe dingen maken van gebruikte materialen. En de nieuwe manieren waarop verkooppunten deze producten op de markt kunnen brengen. Hun verhalen vind ik interessant en zijn essentieel voor de transitie naar een circulaire economie. Ze kunnen iets vertellen over de herkomst van het nieuwe product. Dat creëert bewustzijn over de waarde van afval bij consumenten. Betrek daarom de burgers en consumenten, zij moeten andere producten willen en daar naar vragen. Maak ze onderdeel van de circulaire doelstellingen van de stad, bedrijven en andere organisaties.

KR: Gerelateerd aan verhalen over hergebruikte producten, denk ik ook dat de circulaire economie een zeer creatieve kan zijn. Kijk naar de vele restaurants of koffiezaakjes die vroeger een fietsenwinkel waren, mensen houden van nieuwe bestemmingen voor afgedankte maar waardevolle producten en materialen. De witty ways waarop ze de herkenbare, historische lagen in de nieuwe zaak zichtbaar houden, zoals een oude houtstructuur of fietselementen. Net als een oud kledingstuk van je moeder waarvan jij een rok hebt gemaakt. We houden van die speelsheid en verhalen. Daar liggen kansen!

Ik word nu met name enthousiast om in Amsterdam een ‘Dialogue Day’ te beginnen! Breng alle grote bedrijven bij elkaar, van supermarkten tot kledingwinkels. We heten je welkom in onze stad met een winkel, maar vertel: wat ga jij doen om kracht achter de circulaire transitie en onze doelstellingen te zetten, zodat je bij de stad kan blijven horen? Ik denk dat dat een zeer krachtige boodschap is.

IO: Ik denk dat het heel interessant is om dat met meerdere steden samen te doen, die bijvoorbeeld ook het Donutmodel gebruiken.

KR: Topidee! Ik wil graag hun verhalen horen. Dus breng internationale bedrijven in die steden samen om in gesprek te gaan over wat zij gaan bijdragen. Hoe zij willen ‘transformeren’ om onderdeel uit te maken van onze collectieve circulaire reis. Van Amsterdam tot Kopenhagen, Brussel, Nanaimo, Californië. Zij beginnen net met ontzettend mooie initiatieven.

IO: Dat zou fantastisch zijn. Laten we uitzoeken hoe we dat kunnen realiseren!

HvA & de Week van de Circulaire Economie

Hoe versnellen we de circulaire transitie? In het kader van de Week van de Circulaire Economie  staan lectoraat Circulair ontwerpen en ondernemen en de Digital Production Research Group van Centre of Expertise Urban Technology en Faculteit Techniek in het teken van een andere kijk op produceren én consumeren. Dagelijks licht de HvA onderzoeken, masterclasses en studentenprojecten uit die de transitie naar circulaire steden een boost geven.

Twitter, LinkedIn & Facebook

Een groene, gezonde en duurzame wereld begint in je eigen stad. Nergens in Nederland bouwen ondernemers en bewoners van zo dichtbij mee als in Almere. Om deze verhalen te vertellen en de verbinding verder op te zoeken, komt Groen & Gezond Almere met een podcast. De presentatie ligt in handen van kookboekenschrijfster, TV-kok en betrokken Almeerder Nadia Zerouali.

Deze week is het de Week van de Circulaire Economie! Daarom openen we de podcastserie op het Upcyclecentrum in Almere Haven, waar Nadia Laura Meijering spreekt, oprichtster en creatief directeur van het duurzame modelabel Unravelau. Daarnaast hoor je Aaliyah Saleh die op haar dertiende het eerste, duurzame mode tienermerk heeft gelanceerd. Tot slot, is Reint Jan Renes aan het woord; een expert in ‘duurzaam gedrag’. Hij werpt zijn blik op gedragsverandering- en stimulering. En, goed nieuws: deze allereerste aflevering is nu al te luisteren op Spotify, Soundcloud & iTunes!

We horen graag wat je er van vindt. Deel met ons je luistermoment op onze socials: Instagram, Facebook, Twitter of LinkedIn.